Sinterklaas is weer naar Spanje!

Na een ongelofelijke drukke week en weekend heb ik eindelijk de puf weer om even een stukje te schrijven voor de weblog. Het was in een woord fantastisch. Het is natuurlijk compleet anders dan in NL waar een sinterklaas aankomt op de boot en er een blik pieten wordt opgetrokken, en waar alles gewoon te koop ligt in de winkels wat met Sinterklaas te maken heeft. Bij ons gaan er maanden aan voorbereiding aan vooraf en alles moeten we zelf maken en bedenken. Dat maakt het genoegen als het een fantastisch feest is natuurlijk wel dubbel zo groot. In September hebben we al 200 chocoladeletters besteld met 40 kg strooigoed en dingen voor in de schoen. Gelukkig konden deze spullen met iemand zijn luchtvracht mee, zodat we een stressfactor minder hadden. (vorig jaar kwamen ze nl. pas een dag van te voren aan). Vervolgens zijn we in oktober begonnen met de bouw van het decor. We hadden een inmense stoomboot gemaakt. Het zag er geweldig uit. De Pieten, de Sint en alle andere mensen die hierbij betrokken zijn geweest hebben weer eer van hun werk gehad. De blije kindergezichtjes, de NL kinderen die weken van te voren al bezig zijn of er wel Pieten zijn dit jaar en de spanning op de gezichtjes op het moment dat de Sint op school kwam. De avond ervoor hadden we met een hele groep de school een beetje "verbouwd". Schoenen van teachers verstopt, enorme leuke rommel gemaakt, dagschema's aangepast en vooral veel leuke woordgrapjes in de klas gehangen. De volgende ochtend waren er sommige kids al voor 8 uur op school. Het ongeloof op Duncan zijn gezicht dat de Pieten zo'n rommel in de klas hadden gemaakt, hij was echt oprecht boos en verontwaardigd, zijn klas.... Charlotte vond het geweldig. Momenteel hebben ze het over bekende schilders o.a. Piet Mondriaan, dus had ik op het bord geschreven dat ze nu echt alleen nog maar over Black Piet mochten praten en niet over Piet Mondriaan, nou hilariteit alom. De schoen van Mr. L hadden we ingepakt en 's middags pas weer terug gegeven toen hij op het podium voor de Sint zijn kunstje mocht doen. Geweldig. 's Avonds werden de huisbezoeken afgelegd en nadat we om half 5 in de middag van school kwamen kreeg ik om half 6, 12 volwassenen en 9 kinderen op bezoek. De kinderen waren niet meer te houden en gelukkig kwam het hoge bezoek ook om 7 uur. Een aantal kilo strooigoed later zijn ze weer vertrokken en toen was ik ook zo gaar als een klontje. Was blij dat het weer achter de rug was. Dinsdagmiddag had Charlotte haar eerste optreden van de end of the year play en het was heel leuk. Gistermiddag nog een farewell gehad van een heel dierbaar iemand. Ik vond het erg moeilijk en was enorm emotioneel. Ze had een aangrijpend lied geschreven en dit zong ze voor iedereen met de gitaar erbij. De tranen bleven komen, vreselijk. Ik wen hier nooit aan, misschien na 20 jaar expat te zijn, maar dat ga ik toch ook niet redden. Vanavond het tweede optreden van Charlotte waar Frank ook bij is, wat zal hij trots zijn op onze kleine thunderbird/toucan. Ga zo maar eens beginnen met het inpakken van de spullen voor NL want dat is er ook nog niet van gekomen. We hoeven niet zoveel mee te nemen, aangezien ik in ieder geval voor de kinderen weer het nodige moet inkopen. Ook voor Dubai hebben we niet veel nodig verwacht ik. Paar zomerkleren en dat is het. A.s. Zaterdag vliegen we (indien het weer het toelaat) Afgelopen maandag was de hele dag het vliegveld gesloten en vandaag woensdag is het weer de hele dag aan het sneeuwen. Het weerbericht ziet er wel redelijk goed uit, maar dat zegt ook niet alles. De sneeuwstorm van maandag was ook niet voorspeld. We will keep our fingers crossed. Het aftellen is begonnen en de kinderen en ik (en frank, maar die komt later) kijken er enorm naar uit om naar NL te gaan. Geciviliceerde wereld, calve pindakaas en filet americain! AAAAHHHHH, wat kan je dat missen en wat klinkt dat lekker als je het niet hebt. Tot over een tijdje! Kus, Marina