How to make sushi!

Hi folks, weer een gezellige drukke week achter de rug en voor de boeg. Vorige week maandagavond alweer een Residents Committee vergadering. Kan hier veel over zeggen, maar dat is niet echt interessant voor mensen die hier niet wonen, dus ik zal hier niet over uitwijden. Wat wel leuk is om te melden is dat ik vorige week dinsdagmiddag met een aantal dames van een paar Japanse dames heb geleerd zelf Sushi te maken. Voor een "keukenprinses" als ik ben, is dit natuurlijk fantastisch. Kan ik ook eens een keer indruk maken met mijn kookkunsten. Het was erg gezellig en vooral heerlijk. En eigenlijk was het best simpel, maar dat is met veel dingen als je weet hoe het moet. In principe zijn alle ingredienten hier op het eiland te verkrijgen. Wat belangrijk is, is de sushiazijn. Ze hadden me verteld hoe de Japanse tekens op het etiket eruit zagen, dus ik de volgende dag boodschappen doen. Ik heb wel een half uur staan staren op de etiketten en geen van allen gaf het juiste aan. Heb dan ook geen sushiazijn gekocht. Heb zelf een mix gemaakt van wat soja, azijn en beetje suiker. Smaakte ook prima. Affijn, in het weekend heb ik het zelf gemaakt en het smaakte echt prima. Met de vulling kan je eindeloos expirimenteren. Dinsdagavond had ik een kaartje voor een balletvoorstelling in het theatre in de stad. Het ballet kwam uit St. Petersburg en aangezien de prijs van het kaartje best pittig was had ik er wel hoge verwachtingen van. In de loop van de avond kreeg ik zelf bijna de slappe lach van het hele gebeuren. Even een uiteenzetting van hoe het er daar aan toe gaat. Naast het toneel hangen ter versiering posters van Aeroflot met vliegtuigen. De vloer is bedekt met plastic zeilen wat met tape bij elkaar gehouden wordt. Als er een stuk was gedanst werd er compleet in de maat geklapt door het publiek en als iets heel goed was (wat ik niet echt vond) mocht je gewoon heel hard roepen. Al is het theater erg klein zelfs mensen vanaf de vierde rij zitten met toneelkijkers te kijken en her en der gaan telefoons af. De russen en telefoons, dat kan niet zonder elkaar. Ik denk omdat het tamelijk nieuw is hier (ze hebben pas sinds 3,5 jaar een mobiel netwerk op het eiland) loopt echt iedereen hier met een telefoon aan zijn oor. Zelfs als je gaat eten of in een andere gelegenheid, iedereen is aan het bellen, sms-en of what else je op een telefoon kan doen. Nou ja, leuke ervaring, veel gelachen en hier hoef ik niet weer heen. Frank was afgelopen week naar het Noorden en kwam tot de ontdekking dat hij zijn verkeerde laarzen bij zich had. Best vervelend als je door bijna een halve meter sneeuw moet banjeren. Vrijdagavond weer een Dutch Cookie avond gehad waar we als thema Thanksgiving hadden. Erg gezellig, te laat. Zondagmiddag een afscheidsfeestje van een hele lieve familie. Zij gaan over een paar weken verhuizen naar Australie. Jammer, maar zo gaat het nu eenmaal. Charlotte zal het hier wel weer even moeilijk mee hebben want het is een vriendinnetje van haar. Gelukkig hebben we momenteel Sinterklaas als welkome afleiding en ze zetten ook heel regelmatig hun schoen. Schattig als je aan Duncan vraagt wat hij in zijn schoen heeft dan zegt hij: "een wortel!" Heerlijk elke dag het Sinterklaasjournaal volgen en met Nederlandse les wordt er veel aandacht aan besteed. We kijken uit naar "het heerlijk avondje". Groetjes en tot volgende week! Marina

Feestdagen!

Vorige week de 11e was het zover. Oke de zuiderlingen die dit lezen denken natuurlijk, het uitroepen van prins Carnaval de 11e van de 11e. Dat klopt, maar niet hier. Ik heb het idee dat ze hier geen carnaval vieren. Misschien leuk idee voor weer een nieuw feestje. Nee, wij hebben de 11e van de 11e St. Maarten gevierd. We hadden geen idee wat de opkomst zou zijn, maar het was een groot succes. Ik denk dat er rond de 70 kinderen waren en nog een keer zoveel ouders, dus de stoet door het kamp was lang. In het donker met lampion en kaarsjes is erg spannend. Zelfs Duncan had op zijn hoofd (muts) een felle schijnwerper. Een stukje door het bos en vervolgens op de BBQ-plaats was er door Bardo een vuur gemaakt waar de kinderen heerlijk hebben genoten van marshmallows en warme choco. Volgend jaar misschien voor de papa's en mama's een lekker glaasje gluwwein om warm te worden, want het was best koud. Afgelopen donderdagavond heerlijk wijnavondje gehad met groepje vriendinnen, waar uiteraard de echte vrouwenonderwerpen aan bod komen. Zalig om even een avondje van je af te praten, heb je geen psycholoog voor nodig. Zaterdagavond hadden we hier een etentje voor 10 lieve mensen met hun kinderen. We waren in totaal met z'n 20en. Erg gezellig, maar ook lekker dat we zondag niets hadden. Zondagmiddag hebben Duncan en Charlotte ademloos voor de t.v. gezeten om de intocht van Sinterklaas te zien. Oh wat was dat spannend vond Charlotte. 's Avonds mochten ze hun schoen zetten. Het hele ritueel werd gedaan met wortels, water, suikerklontje, tekeningen, verlanglijstje en alle sinterklaasliedjes gezongen die we kenden. Charlotte was die nacht 4x uit haar bed gekomen om te vragen of het al ochtend was. "nee schat, het is 3 uur in de nacht. De volgende ochtend was ze niet wakker te krijgen, want ze was hardstikke moe. Moeilijk om hier kleinigheidjes te vinden voor Sinterklaas voor in de schoen. Gelukkig heeft hij eraan gedacht wat pakpapier mee te nemen zodat we dat probleem niet hebben. De verlanglijstjes zijn zeer aandoenlijk, vooral het fonetische schrift en een mix van engels en nederlands. Op Charlotte haar lijstje staat: Charlotte will graag: kindermeekup, sportsgoenen en mont be schermer. Duncan heeft op zijn lijstje het volgende staan: vilem thomas de trijn, knuvol van Sint, trijn. Kijken of de Sint dit jaar deze spullen kan vinden. Frank moet deze week weer naar het noorden van het eiland en zal vrijdag weer terug zijn. Morgenavond ga ik met een paar mensen naar een voorstelling van Russisch Ballet. Het is een groep uit St. Petersburg die hier op gaat treden. Ben benieuwd hoe het zal zijn. A.s. woensdag zijn Frank en ik al 10 jaar getrouwd. Gaan we in het weekend wel vieren met een etentje ofzo. Wat gaat de tijd toch snel. A.s. Januari wonen we hier alweer een jaar. Niet te geloven dat het voorbij is gevlogen. Tot volgende week maar weer!

Zeer apart!

Ha mensen, hier ben ik weer. Vroeg op de maandagmorgen. Duncan net naar de playgroup gebracht dus lekker met een kop koffie (senseo) even achter de computer zitten. Vandaag ga ik schrijven over een aantal aparte dingen die zoal gebeuren of gebeurt zijn. Eerst het leuke berichtje. Kreeg via de mail een bericht van een onbekend persoon dat ze onze weblog in een keer heeft uitgelezen (zonder dat ze ons kent), maar blijkbaar vond ze het leuk/grappig of boeiend genoeg om de weblog te lezen. En ook dat ze de moeite heeft genomen om dit even via de mail te laten weten vind ik erg leuk. Het doet me alleen wel realiseren dat dit dus ook echt door vrienden, bekenden maar ook wildvreemden wordt gelezen. Nou ja, is het zo erg dat mensen lezen dat je het super naar je zin hebt, maar ook wel eens in een enorme dip zit? Vind ik eigenlijk bij nader inzien niet erg. We zijn net mensen zoals ieder ander toch? Oke, ook een heel naar bericht vandaag gekregen van iemand die ernstig ziek is en dan is het toch verdomd vervelend dat je ver weg zit. Gelukkig duurt het niet meer zolang voordat we naar NL gaan en dan kunnen we op bezoek. Nog een apart verhaal. Een vriendin van me ging vorige week in het ziekenhuis een X-ray maken. Nu heb ik al eerder geschreven hoe de medische voorzieningen zijn hier, in een woord, dramatisch. In de kliniek, waar we voor de eerste hulp terecht kunnen, gaat het nog, alleen is het hier zeer beperkt wat ze uitvoeren. Een oor uitspuiten doen ze nog net, maar voor de rest ben je echt aangewezen op het buitenland, Seoul (Korea) or Japan. Goed ze gaat dus onder de scan en er wordt gevraagt waar haar laken is. Je dient dus zelf een laken mee te nemen om op te liggen als je een X-ray moet laten doen. We zijn toch inmiddels een boel gewend, maar dit zijn weer van die momenten dat je denkt, mijn god, in wat voor een oord zijn we terechtgekomen. Zullen de mensen die hier op het eiland door de plaatselijke artsen worden geholpen ook hun eigen onderzoeksapparatuur moeten meebrengen. Het moet toch niet gekker worden. Anyway, steeds meer realiseer je je dat je hier op het eiland niets moet krijgen want anders ben je de pieneut en wordt je gemedivact naar Japan. Voor de rest houden we onszelf lekker bezig. Vorige week vrijdag de 7e een knutselmiddag georganiseerd voor alle kindjes om lampionnen te maken voor de St. Maarten optocht morgenavond. Alles maak je hier dus zelf en daardoor krijg je wel een enorme gemeenschapszin. Er waren rond de 50 kids, dus je kunt je voorstellen dat het best aanpoten was. Ik merk toch dat ik in het organiseren van dit soort dingen beter ben dan in het daadwerkelijk knutselen met die kinderen. Ten eerste kan ik zelf niet eens recht knippen en ik heb het geduld er niet voor. Mijn talenten liggen meer in het bedenken en organiseren ervan. Morgenavond dus de lanternwalk over het kamp, met een afsluiting bij de HUB waar een vuur is en waar de kids marsmallows kunnen smelten en een beker chocolademelk krijgen. Gezellig toch? Vanavond nog een vergadering met het Dutch Committee over onze goedheiligman die 5 dec. school komt bezoeken en 's avonds huisbezoeken aflegt. Heerlijk om hiermee bezig te zijn al is het hier wel heel lastig allemaal. Strooigoed en Letters moeten dus uit NL worden ingevlogen, maar zelfs bij Albert.nl kunnen niet 300 letters worden geleverd. Horen vanavond wel wat er nog allemaal geregeld moet worden en we houden jullie op de hoogte. Charlotte wil vanmiddag een kalender maken om te zien hoelang het nog duurt voordat de Sint echt komt. Hebben we weer wat om handen, nietwaar? Ik maak een kalender om te zien hoelang het nog duurt voordat we weer naar NL komen en lekkere dingen kunnen eten. Ben nu zelfs begonnen met het maken van eigen (duitse) bolletjes. Had iemand dat van mij verwacht? Nou ik zeker niet, maar het is toch echt waar. Ik verlang naar filet americain en heerlijk vlees. De ene dag kip en de andere dag gehakt komt me nu toch echt even de neus uit. Vanavond weer gehakt met spagetti op het menu. Kids vinden het wel lekker. Ga nog even een kop koffie maken. We zijn bijna door de koffiepads heen, dus dat wordt weer inladen in NL.
Bedankt voor jullie leuke reacties! gegroet, Marina

Nu echt weer beter!

Gelukkig, we (Duncan is ook een aantal dagen goed ziek geweest) zijn weer redelijk opgeknapt. Heb eindelijk weer de energie om naast alle dagelijkse dingen ook de leuke dingen weer op te pakken. Zal eerst even over de vakantie in Saipan vertellen. Het was super, sowieso om in de geciviliceerde wereld te zijn met allerlei lekkere etenswaren en een fantastisch hotel. De kinderen hebben enorm genoten van de zwembaden, het warme weer, de hotelpoes en alle aandacht. Werkelijk, wij waren de enige Europeanen in het hotel, de rest waren Aziaten. Japanners, Koreanen en Chinezen. De kinderen waren hierdoor een extra attractie in het hotel. Rond de 30 fotoshoots op een dag hadden de kinderen erbij. Het fotogedrag van een Japanner of Koreaan is werkelijk zeer intrigerend. De hele dag gaat dit door, uiteraard met de nieuwste snufjes en apparatuur. Onderwater filmcamera's, hele statieven en koffers werden de hele dag meegesleept. Frank en ik hebben ons bescheurd van het lachen. Hij op een krokodil een uitgebreide sessie, zij op dezelfde krokodil, vervolgens alles op de statieven, even instellen en dan samen op dezelfde krokodil. (een nepding in het zwembad hoor). Voor ons was het zeer vermakelijk. En op iedere foto wel je vingers in V-vorm houden he, anders telt het niet. Al met al, heerlijk gegeten, gedronken en genoten van alles. Bij thuiskomst was het guur en nat, dus de winter gaat hier echt beginnen. Vandaag met het gezin naar het Gagarinpark geweest want het is een public holiday, dus Frank is vrij. We zijn niet zo lang geweest want het is dus echt koud aan het worden. De luchten zijn grijs en de eerste sneeuw is vorige week al gevallen. Die is inmiddels weer gesmolten, maar toch. We gaan niet meer zonder muts naar buiten en de sneeuwlaarzen staan al in de gang op een rijtje klaar. Wel makkelijk hoor, je hoeft een half jaar lang niet meer te denken wat je aan zal trekken buiten. Sneeuwlaarzen, je warmste jas, muts, sjaal, handschoenen en een skibroek/pak. 's Avonds lekker de openhaard aan en dan is het echt genieten. Voor de rest hebben we geen bijzonderheden te melden. Alles gaat eigenlijk weer heel goed. Duncan heeft voor het eerst gisteravond tot 10 geteld in het engels. Zo in een keer uit het niets begon hij te tellen. Het was zo schattig om te horen. Ook als hij me roept zegt hij: "mammie, are you?" Je moet wel goed luisteren in welke taal hij iets probeert te zeggen. Over 6 weken komen we alweer naar NL, maar zullen niet zoveel mensen bezoeken. Ik kom de 15e dec. met de kinderen eerst en Frank zal hopelijk net voor oud en nieuw in NL aankomen. 15 Jan. zullen we in principe weer vertrekken als alle papieren van te voren in orde zijn. Nou, jullie zijn weer op de hoogte van ons reilen en zeilen en natuurlijk zijn alle mailtjes weer meer dan welkom. Groetjes Marina

Weer beter.