Vakantie voorbij!

Het is alweer voorbij die heerlijke vakantie, waarin de ochtenden zich vulden met in de pyama televisie kijken, knutselen, lekker vervelen en een beetje uitslapen. Frank had ook lekker twee dagen vrij maar moet helaas een extra dag werken in het weekend. Het was nl. afgelopen dinsdag "Defenders Day" een soort vader/mannendag. Duncan had een mooi knutselwerk op school gemaakt en Charlotte heeft een schattige brief aan Frank geschreven, echt een om in te lijsten. Uiteraard kreeg hij ook ontbijt op bed, met een kopje melk, want thee is zo moeilijk en heel heerlijke homp brood met chocopasta, want dat vinden ze zelf zo lekker. Zo lief, die twee op de trap met een dienblad, Duncan wordt gedirigeerd om de deur op te maken en Frank maar net doen alsof hij nog niet wakker was. Vorige week ben ik voor het eerst aangehouden door de politie en het viel mee. Geen uren langs de kant van de weg, maar ik mocht, nadat ze mijn rijbewijs hadden gecheckt gewoon verder rijden. Mijn buurvrouw in de auto zat stijf van de adrenaline naast me want zij was wel eens aangehouden en een paar uur later mocht ze pas verder. Vrijdagavond hebben we een gezellig dineetje gehad met een engels koppel, een rus en wij plus de nederlandse gastheer en vrouw. Erg gezellig en grappig, vooral om de spraakverwarringen die op tafel kwamen. Zo hebben we hier buiten het kamp en golfbaan. Engelse noemen dit minigolf, maar in NL wordt dit toch echt midgetgolf genoemt. Nou die Engelse vonden het zo erg. Ze gierden het uit van het lachen, terwijl ik er in NL nog nooit bij stil heb gestaan waarom ze midget (dwerg) hiervoor gebruiken. We hebben ons bescheurd. De volgende dag bij de supermarkt heb ik me weer heerlijk verbaasd over de russische mentaliteit. Had een paar boullionblokjes nodig. Sinds kort zijn die gelukkig te verkrijgen, maar die koop je hier niet in een pakje, nee die koop je hier per blokje. Er liggen zakjes bij waar je de blokjes in kan doen en bij de kassa wordt het zakje leeg gekiept en wordt elk blokje apart aangeslagen. Dan sta je daar af te rekenen en denk je echt, waarom doen ze dit op deze manier en niet per 10 ofzo.
Zondag heerlijk met Charlotte geskied, we hebben echt genoten van de diepe sneeuw want geen piste was geprepareerd dus als we vielen, vielen we zacht, daarna lekker chocomelk gedronken en gekletst. Heerlijk ongecompliceerd genieten, roze wangen en daarna lekker in bad. In de middag een begin gemaakt met het klussen voor de bekende Dutch Night. We hebben een leuk thema waarmee we een boel kanten mee op kunnen. "Glamorous Amsterdam". Morgen gaan we verder met de grachtenpandjes te schilderen. Daarbij komt dat ik de hele week al bezig ben met sneeuw ruimen, er is ongelofelijk veel gevallen deze week en er is geen houden aan. Had net het stuk bij de voordeur geruimd, komt er weer een lading van het dak vallen daar waar ik dus net alles vrij had gemaakt. Kon ik weer twee sleeen uitgraven. Het valt maar en het valt maar. Aan de achterkant heb ik me een weg gebaand door zoveel sneeuw, ik stond tot mijn middel in de sneeuw, daarna ben ik op de terrasrand (de bovenkant van het hek) gaan staan om van daaruit te beginnen met sneeuwruimen. De achterdeur kan weer een beetje open. Nu maar hopen dat het warm water gaat regenen, maar voorlopig zal dit wel niet gebeuren. Ben bang dat we nog 2 maanden hiermee zitten. Volgende week schrijf ik de nieuwe sneeuwstanden. Het ligt nu tot het eerste dwarsbalkje van het raam aan de voorkant. Tot volgende week. Gr. Marina

"The Love Boat"

Dear all, wat is het toch moeilijk om elke week een andere titel en begin te bedenken voor de weblog. Nou ja, het begin is er al en de titel ook dus laten we gewoon beginnen. Allereerst moet ik bekennen dat ik niet eens van te voren nadenk over wat ik ga schrijven. Meestal begin ik met wat ik leuk vind om te vermelden en dan tijdens het schrijven/typen komen er allerlei dingen boven waarvan ik denk dat het leuk is om ook te vertellen dus als er niet zoveel structuur in mijn verhaal zit is dit omdat ik er ook geen structuur in wil. Het komt zoals het komt en zoniet, dan niet... Vervolgens druk ik op het onderste knopje: Bericht publiceren en dan ploep, zonder dat ik het stukje nalees, herschrijf of corrigeer staat het op de blog. Vaak ga ik dan ook direct wat anders doen, omdat het lijkt alsof er hier maar 20 uur in een dag zitten ipv 24, dus die tijd kan ik echt goed gebruiken. Charlotte heeft weer een erg leuk schilderij gemaakt op Art-class. Volgende week mag ze deze mee naar huis nemen en zal ik hem op de blog zetten. Zaterdagavond hebben we een enorm leuke avond gehad met de Dutch Cookies. Deze keer waren de heren ook aanwezig want het was het jaarlijks terugkerende Valentines Dinner met deze keer als thema "The Love Boat". Weet je de begin tune nog? Ik heb het al twee weken lopen zingen en neurien. Het was weer te gezellig. De mannen hadden weer een prachtig lied gezongen voor ons, met een heel grappige tekst. De volgende dag was in de ochtend een beetje zwaar, al had ik vrij gekregen van de hockeytraining van mijn collegatrainer, die overigens naast me zat tijdens het dinner, maar die wel op de hockey was. Wat een bikkel! Ik dus niet, maar voelde me niet eens heel schuldig erover. 's Middags hadden we de eerste echte rehearsal van de Pantomime. Ik kan verklappen dat er nog heel veel geoefend moet worden en niet in de laatste plaats door mezelf. Mijn hemel wat valt dat tegen zeg, in het engels, acteren en ook nog weten waar je moet staan, om engelse grapjes lachen die ik niet snap (inmiddels wel, maar eerst niet), of inspelen op dingen die er gezegt worden. Al met al, de aankomende periode tot 20 maart zal ik er echt meer tijd in moeten stoppen, want ik wil niet als een piraat op het podium staan die zijn tekst niet meer weet. Na de panto hadden Frank en ik een afscheidstennistoernooi. Voor het eerst hebben we gedubbeld met elkaar en zowaar, we zijn geen eerste geworden, maar we sloegen geen gek figuur. We hebben besloten dat we dit echt vaker moeten doen want het was echt leuk. Gelukkig zijn we beide wel erg fanatiek, maar onze tegenstanders ook dus dat was okay! En dan het echt leuke nieuws, we hebben onze vakantie geboekt, yes! We gaan niet naar Vietnam, niet naar Cambodja, maar we gaan heerlijk naar Phuket in Thailand. Lekker genieten met de kinderen van het strand, zon en zee. Over een tijdje ga ik hier wel meer over vertellen want we gaan pas in April. Volgende week hebben de kinderen een paar dagen vrij ivm "Defenders Day", wij zouden het vader/mannen dag noemen. Lekker drie dagen vrij, misschien tijd om te gaan skieen met de kids. Nou dat was het weer. Zal morgen even een paar foto's uploaden. Groetjes, Marina

Einde van de week

Ben blij dat het einde van de week is aangebroken. Duncan is vanaf afgelopen maandag al ziek thuis, dus het enige wat ik heb gedaan is de hele week thuis zitten. Gelukkig had een hele lieve vriendin het idee opgevat dat het toch even tijd was om eruit te gaan, dus hebben we Anja, de nanny, ingeschakeld en heb ik mezelf getrakteerd op een ochtendje skieen met -22 graden. Had helemaal geen zin, maar een andere lieve vriendin wist me toch over te halen en ik ben zo blij dat ik het heb gedaan. Kwam weer even bij in die hele frisse lucht. Bijna geen tenen meer over en twee paar handschoenen, twee broeken, twee paar sokken met plastic zakjes ertussen, een helm, balaclava en een gezichtsmasker op en ik had alleen koude tenen. Als iemand nog eens een remedie tegen koude tenen weet dan houd ik mij aanbevolen. Hetgeen met verwarmde schoenen weet ik, maar dat kost hier een vermogen. Daar kan ik voor op en neer naar NL vliegen. Doordat ik zoveel thuis ben geweest afgelopen week ben ik van ellende aan het, durf het bijna niet te zeggen, borduren geslagen. Charlotte had zo'n setje gekregen en ik dacht laat ik haar een stukje op weg helpen, dus ik doe de grote stukken en Charlotte de kleine. Wat een p...kke werk is het zeg. Het duurt uren en je moet nog hele goede ogen hebben ook. Durf het hier ook bijna niet te vertellen, want niemand geloofd me. Frank zag me een keer zitten borduren, hij zei niets maar zijn gezicht sprak boekdelen. Toen ik vroeg of hij geloofde wat zijn ogen zagen, zei hij: "Marina, het ziet er niet uit dat jij zit te borduren, sorry." Niet aardig, wel eerlijk en ik moet eerlijk zeggen dat ik me er ook wel wat bij kan voorstellen. Sorry voor de mensen die borduren heel leuk vinden, het is wel heel truttig natuurlijk. Anyway, ik doe het alleen nog overdag als ik eens even een gaatje heb. Afgelopen week heeft internet er hier uitgelegen. Wat een drama was dat. Wat merk je dan dat je afhankelijk bent van internet en skype. Kreeg helemaal de zenuwen. Gelukkig kwam dit fenomeen niet alleen bij mij voor, maar het halve kamp sprak erover.
We hebben inmiddels weer een eerste bijeenkomst gehad voor de Dutch Night. Moet nog even de accu opladen om er weer een spetterend feest van te maken met de andere committee leden. Maar goed gelukkig hebben we nog wel even de tijd en zal toch kleiner worden dan vorig jaar i.v.m. het teruglopend aantal Nederlandse gezinnen. Toch gingen er weer stemmen op om harinen en bitterballen in te vliegen, want een Dutch Night zonder haringen en bitterballen is geen Dutch Night. Waarschijnlijk wordt het thema: "Glamorous Amsterdam". We willen eigenlijk als entree, waar iedereen op de foto wordt gezet, een redlight district maken. Doet het altijd goed bij ook niet-nederlanders, maar we zijn nog niet zover. Het is voor het eerst dit jaar ontzettend koud en droog. Het zal jullie wellicht niet zoveel zeggen, maar binnen meet het een luchtvochtigheid van 14%, nou dat is bijzonder laag. Heb zelfs pannen met water op het fornuis gezet om extra stoom te genereren, want alles wordt zo statisch. Echt om gek van te worden. Je lippen springen open en je huid trekt aan alle kanten. Buiten is het overdag wel dragelijk zonder wind, maar het kan zo guur zijn dat zelfs een donsjas te koud is. Dan moet daar een fleecetrui onder want anders is het niet aangenaam. Veel auto's willen door de kou niet meer starten, dus iedereen is met startkabels en accuopladers in de weer. Nou ja, de vrouwen van Zima staan hun mannetje wel als het moet. Volgende week hebben we met de Dutch Cookies het Valentines Dinner waarbij de mannen ook zijn uitgenodigd. Het thema hiervan is: "Love Boat". Iedereen begon direct het deuntje te neurieen. De heren mogen in tropen smoking d.w.z. korte broek, maar wel smokinghemd en jasje en de vrouwen moeten gepast gekleed gaan voor aan de Captains table. Ik mag de spoom maken gelukkig. Dat is niet zo moeilijk. Beetje ijs maken, champagneglas vullen voor de helft met ijs, aardbei erbij en dit tot de rand vullen met champanski. Ook zijn we aan het kijken waar de volgende vakantie naar toe gaat. Ja, ik weet we zijn net terug, maar toch heb ik vooral sterk de behoefte om iets vast te leggen voor de volgende vakantie. Daarnaast kost het enorm veel tijd om de vakantie te plannen, te boeken, vluchten te boeken, alles op elkaar aan te laten sluiten enzovoorts. We willen eigenlijk naar Vietnam, omdat dit niet zoveel tijd verschil heeft met Sakhalin. Nou ja, ik laat het wel weten als we hebben geboekt. Hopelijk blijft internet nog een tijdje werken. Ik stop ermee want ik moet nog het een en ander doen voor vanavond, dan gaan we even met een paar families bij mijn skivriendin eten.
Tot volgende keer maar weer. Marina