Another Monday

Het is weer maandag en even een moment van bezinning, terugblikken en vooruit kijken. Normaal ben ik niet echt op mijn best op maandag. Weet niet wat dat is, waarschijnlijk een soort van jetlag van het weekend, maar vandaag gaat het eigenlijk prima. Na het weekend enorme oorpijn gehad te hebben, merkte ik dat het vanmorgen dat de pijn minder is geworden. Toch maar even een afspraak bij de kliniek gemaakt waar ik vanmorgen de zoveelste arts heb ontmoet. Toch af en toe (althans voor mij) nog best lastig om in een andere taal te vertellen wat je precies hebt. Nou ja, conclusie, ik heb een "blind spot" op mijn oor. Nog steeds geen idee wat ik heb, maar de pijn is aan het afzakken, dus ik ben allang blij. Als er toevallig een lezer is die weet wat het is hou ik me aanbevolen. En stuur nu geen mail met blinde vlek, dat kan ik nl. zelf ook verzinnen. Anyway, mijn week is prima begonnen dus. Afgelopen weekend natuurlijk genoten van de Kids Playbackshow. Eerst vrijdagmiddag de "dressrehearsal" of generale repetitie. Zo leuk, de spanning, de ontlading, elkaar aanmoedigen etc. De kinderen zijn zo lief voor elkaar hier. Charlotte was klaar en er waren direct een aantal meisjes uit haar klas die naar haar toe kwamen om te vertellen hoe "awesome" ze haar vonden. Zo leuk. Vervolgens was het een redelijk onrustige nacht en de volgende ochtend stond ze om 6.30 uur aangekleed naast mijn bed, ze was er klaar voor. Om 12.00 uur kwamen de andere Spicegirls bij ons om te tutten. De eerste kwam binnen en zei: "ja, ik doe dus niet meer mee, want ik heb er vandaag geen zin in" Hoezo zenuwachtig. Ik zei tegen haar, ach joh, we gaan eerst pannekoeken eten en dan zal ik je nagels mooi lakken. Nou ja, dat vond ze wel oke. Ze konden niet wachten met het aantrekken van de pakjes. Opgemaakt en wel gingen de dames achterin de auto naar school waar 250 mensen op de performers zaten te wachten. De spanning in de kleedruimte was van de gezichtjes te lezen, maar wel geweldig dat ze in zo'n vertrouwde omgeving de kans krijgen en ook durven te nemen om aan zoiets mee te doen. Charlotte was de eerste act na de pauze. Vervolgens begon de ene Spice nogmaals te vertellen in de pauze dat ze niet meedeed. Met een zakje chips en appelsap is het toch allemaal goed gekomen. De meiden hebben de beste act van alle keren neergezet. Charlotte zei direct erna tegen mij: "mam, volgend jaar doe ik echt weer mee hoor". Ondanks dat ze niet een haantje de voorste is, geniet ze van op het podium staan en straalt ze. Ze voelt zich echt een ster op dat moment en laat alle gene van zich afglijden. Ik vind het fantastisch dat ze zich zo vrij voelt. Goed dit was de Playbackshow. Zaterdagavond nog een paar feestjes gehad van mensen die vertrekken en een verjaardagsfeest en de zondag afgesloten met een BBQ. Zondagmiddag nog even naar de "Planten en andere spullen en dieren markt" geweest. Heb een paar gezellige bloeiende rozen gekocht. Ongelofelijk als je daar loopt. Er staan mensen met tafels waarop de planten staan waar dan van die oude vrouwtjes achterzitten. Daarnaast hebben ze nog een emmertje aardappels, een paar vissen of lenteuitjes liggen. Daarnaast een tafel met honing en zonnebloempitten. (vergeet hierbij niet de schilletjes uit te spugen want dat hoort hierbij) Zo vies vind ik dat, maar goed hier kijkt niemand er raar van op. Daarnaast staat een vrachtwagen met biggetjes en wat eenden. Hier weer naast staat een auto met in een bak jonge poesjes. Aan de overkant staat een wagen met biggetjes, alleen leven deze niet meer, het vlees ligt open en bloot in een krat, ongekoeld in de zon, zonder iets erover heen. Daarnaast staat weer een mannetje met een paar grasmaaiers, bloempotten en oh ja, ganzen en kuikentjes. Had hij waarschijnlijk toevallig nog in een schuurtje. Echt je kunt het niet geloven wat een ratjetoe van dingen die je ertegen komt. Nou ja, de kinderen vonden natuurlijk de dieren het leukst, vooral de levende. Met een paar plantjes naar huis gekeerd en vanmiddag heb ik de rozen in een zelf gemaakte bloemenbak geplant. Ben erg benieuwd hoelang ik ze levend kan houden. Deze week weinig op het programma gelukkig. Dat was het weer voor vandaag. Een goede week toegwenst en tot volgende keer. Groetjes van Marina

Twee nieuwe huisgenoten!

Het is regenachtig weer momenteel. Het ene moment zit je in je topje buiten en het andere moment komt het met bakken de hemel uit. De planten e.d. brullen hier de grond uit en je ziet het bijna groeien. Ook zijn de teken weer gezellig aanwezig, dus het is weer elke avond voor het naar bed gaan "tekencontrole". Dit is overigens voor de kinderen een geweldige reden om 's avonds weer hun bed uit te komen als ik het een keer ben vergeten. Mam, je bent ons vergeten te controleren. Gelukkig zijn we bijna klaar met het inentingsprogramma tegen de tekenencyfelitus (ofzo). Hebben we daar minder zorgen om. Wel komt hier ook de ziekte van Lymm veel voor, maar als je daar op tijd bij bent kan dit met antibiotics goed verholpen worden.
Inmiddels hebben we ook twee nieuwe huisgenoten. Knabbel en Babbel, twee hele schattige kleine hamstertjes. Het zijn echt leuke beestjes en ware acrobaten, die geregeld op hun kop in de kooi hangen. In de avond zitten ze met z'n tweeen in het ren-je-rot-rat, waarbij knabbel links om wil en babbel rechts om. Grappig om te zien ook dat Frank er eigenlijk niet zoveel van moet hebben maar wel bezorgt is of ze wel genoeg drinken en eten e.d. Als Charlotte ze op haar hand heeft zegt Frank altijd, zet ze nu maar weer terug in de kooi en dan is Charlotte haar reactie: Papa, je bent gewoon bang! Wellicht zit hier een kern van waarheid in. Vorige week hebben we ook onze eerste trip in de natuur weer gemaakt. Zeer gezellig, voor de kids fantastisch, lekker bij het water stokken gooien en stenen, Duncan languit in de modderplas terecht gekomen en voor de rest heerlijk bbq'en en relaxen. Frank is inmiddels begonnen in zijn nieuwe job, dus dat wordt een leuke nieuwe uitdaging voor hem. Afgelopen vrijdagavond heb ik weer een "Dutch Cookie" avond gehad wat te gezellig was. Thema was Spaans en ik heb met twee vriendinnen het hoofdgerecht gemaakt, Paella. Uitdagend maar uiteindelijk erg goed gelukt. Voorals zag het er mooi uit. 14 Mei hebben we trouwens nog een enorme sneeuwbui gehad waar iedereen spontaan depri van werd. Alles was weer wit. Je kunt het je nauwelijks voorstellen dat dit zo uit het niets komt opzetten, heel apart om mee te maken. Maar hopelijk hebben we nu echt wel alles gehad. A.s. Zaterdag is de miniplaybackshow waar Charlotte aan mee doet met drie vriendinnetjes als Spicegirls. Het is zo schattig om te zien. Ze voelen zich al wel echt dametjes, maar het zijn nog zulke kleine guppen. We hebben prachtige gouden pakjes gevonden op de Koreaanse Markt en de reactie was zo leuk. Is dit echt goud mama, en mogen we het dan ook houden als het is afgelopen? Nog even een paar keer oefenen deze week en dan zullen we Zaterdag het optreden zien. Volgens mij ben ik nog meer zenuwachtig dan Charlotte, weet niet hoe het komt, maar goed.... Deze zomer laten we waarschijnlijk nog een zending uit NL komen met allerlei dingen, dus ben ik op internet een beetje aan het kijken wat we zouden willen bestellen. Oh, wat een heerlijke dingen kom je tegen. Je moet je echt inhouden om niet helemaal het hele internet leeg te kopen. Ook willen we een trampoline voor de kinderen bestellen zodat ze lekker buiten kunnen springen. Een nieuwe step en zo zijn er nog een aantal dingen die we echt een beetje gaan missen. Vooral veel lekkere soepen, gewoon kant en klaar ga ik bestellen. Vanmiddag ga ik met de kinderen een kalender maken om de dagen dat we hier nog zijn weg te strepen voordat we weer naar NL gaan. Het begint bij ons allemaal wel erg te kriebelen, ook al is het hier prima, toch mis ik onze families, het makkelijke boodschappen doen, lekker winkelen en eens even koffie drinken in de stad, mooie kledingwinkels etc. Al met al, genoeg reden om ons lekker te verheugen op de zomervakantie. Volgende week zal ik verslag doen van de Playbackshow en wat er die week is gebeurt. Groetjes en tot de volgende keer. Marina

Queensday!!

Iedereen was uitzinnig! Het was echt een waanzinnig feest, totdat we thuiskwamen, maar daarover later meer. Donderdag 30 april 8 uur in de ochtend. Charlotte en Duncan laten ontbijten en naar school gebracht. Vervolgens de spullen in de garage klaargelegt want om 9.00 uur komt het transport van Zima facilities om de spullen te vervoeren van ons huis naar de HUB waar het feest in de avond is gevierd. Ook nog zoiets, woensdag ervoor zou eigenlijk de opbouw plaatsvinden van het podium, de stagelights en alle overige zaken wat met electra e.d. te maken zou hebben. Wij zitten te wachten en bellen aan het eind v.d. middag over hoelaat het opbouwen gaat beginnen en ze zeggen doodleuk dat het woensdag niet lukt, maar dat dit donderdagmiddag na 14.00 uur gaat gebeuren. Kun je voorstellen terwijl 6 uur later het feest begint en alles moet dan nog gebeuren. Nou dan wordt ik eerst woest, daarna realiseer ik me weer dat ik in Rusland zit en dat woest worden echt geen zin heeft. Praten, praten, praten met als eindresultaat dat alles wordt opgebouwd op donderdagmiddag na 14.00 uur. This is Russia, take it or leave it. Affijn in de ochtend hebben we zelf veel versierd, zodat we 's avonds om 18.00 uur ook echt klaar waren. Naar huis, omkleden, en weer naar het feest. De band was super, de DJ was prima, iedereen stond te dansen en te feesten. De buitenlanders waren zwaar onder de indruk van de sfeer die er hing. Het Dutch Committee heeft het feest geopend door als Nederlands voetbalelftal verkleed op het podium te gaan staan en ons volkslied te galmen. Echt lachen, vooral voor onszelf. De ingevlogen bitterballen en haringen deden het weer erg goed en er werd tot in de vroege uurtjes doorgefeest. Vrijdag hadden we nog "plezier" van de avond ervoor, dus met een redelijk bonkend hoofd hebben Frank en ik in de garage de fietsen van de kinderen mee helpen versieren voor de dag erna. Erg onder de indruk was ik vrijdag van het drama wat zich heeft afgespeeld in NL natuurlijk. Iedereen hield elkaar op de hoogte van de laatste ontwikkelingen en nieuwtjes. Uiteraard was voor ons de vraag of het kinderfeest door moest gaan, maar we hebben hier op gepaste wijze aandacht aan besteed. Ook het kinderfeest is een groot succes geworden waar nog over wordt nagepraat. Ben nu ook wel even klaar met de organisatie van het een en ander moet ik bekennen. Waar we nog even naar toe werken is het Miniplaybackshow waar Charlotte aan mee gaat doen met drie vriendinnen als Spice Girls (waar zou ze deze ideeen van hebben?) Dus we zijn aan het pasjes oefenen, kleding bedenken dus we zijn nog even druk. Na de 23e mei wanneer de playbackshow is gaan we ons lekker bezighouden met de reis naar NL. Kijk ik ook wel weer erg naar uit. Heerlijk even naar het geregelde, vertrouwde en gezellige leven. Weg van het kamp, de mensen hoe lief ik de meeste ook vind. De mensen met wie je hier omgaat vervullen de rol van een boel mensen die je in NL mist. Je familie, vrienden, collega's, klankbord. Dit deel je dus met een aantal families hier, waardoor een overkill aan contact op de loer ligt. Hiervoor moet je jezelf proberen te beschermen. Aan de andere kant heb je deze mensen ook keihard nodig om jezelf niet gek te laten maken en je verhaal kwijt te kunnen. Volgende week weer een nieuw verhaal. Groet, Marina