Queensday!!

Iedereen was uitzinnig! Het was echt een waanzinnig feest, totdat we thuiskwamen, maar daarover later meer. Donderdag 30 april 8 uur in de ochtend. Charlotte en Duncan laten ontbijten en naar school gebracht. Vervolgens de spullen in de garage klaargelegt want om 9.00 uur komt het transport van Zima facilities om de spullen te vervoeren van ons huis naar de HUB waar het feest in de avond is gevierd. Ook nog zoiets, woensdag ervoor zou eigenlijk de opbouw plaatsvinden van het podium, de stagelights en alle overige zaken wat met electra e.d. te maken zou hebben. Wij zitten te wachten en bellen aan het eind v.d. middag over hoelaat het opbouwen gaat beginnen en ze zeggen doodleuk dat het woensdag niet lukt, maar dat dit donderdagmiddag na 14.00 uur gaat gebeuren. Kun je voorstellen terwijl 6 uur later het feest begint en alles moet dan nog gebeuren. Nou dan wordt ik eerst woest, daarna realiseer ik me weer dat ik in Rusland zit en dat woest worden echt geen zin heeft. Praten, praten, praten met als eindresultaat dat alles wordt opgebouwd op donderdagmiddag na 14.00 uur. This is Russia, take it or leave it. Affijn in de ochtend hebben we zelf veel versierd, zodat we 's avonds om 18.00 uur ook echt klaar waren. Naar huis, omkleden, en weer naar het feest. De band was super, de DJ was prima, iedereen stond te dansen en te feesten. De buitenlanders waren zwaar onder de indruk van de sfeer die er hing. Het Dutch Committee heeft het feest geopend door als Nederlands voetbalelftal verkleed op het podium te gaan staan en ons volkslied te galmen. Echt lachen, vooral voor onszelf. De ingevlogen bitterballen en haringen deden het weer erg goed en er werd tot in de vroege uurtjes doorgefeest. Vrijdag hadden we nog "plezier" van de avond ervoor, dus met een redelijk bonkend hoofd hebben Frank en ik in de garage de fietsen van de kinderen mee helpen versieren voor de dag erna. Erg onder de indruk was ik vrijdag van het drama wat zich heeft afgespeeld in NL natuurlijk. Iedereen hield elkaar op de hoogte van de laatste ontwikkelingen en nieuwtjes. Uiteraard was voor ons de vraag of het kinderfeest door moest gaan, maar we hebben hier op gepaste wijze aandacht aan besteed. Ook het kinderfeest is een groot succes geworden waar nog over wordt nagepraat. Ben nu ook wel even klaar met de organisatie van het een en ander moet ik bekennen. Waar we nog even naar toe werken is het Miniplaybackshow waar Charlotte aan mee gaat doen met drie vriendinnen als Spice Girls (waar zou ze deze ideeen van hebben?) Dus we zijn aan het pasjes oefenen, kleding bedenken dus we zijn nog even druk. Na de 23e mei wanneer de playbackshow is gaan we ons lekker bezighouden met de reis naar NL. Kijk ik ook wel weer erg naar uit. Heerlijk even naar het geregelde, vertrouwde en gezellige leven. Weg van het kamp, de mensen hoe lief ik de meeste ook vind. De mensen met wie je hier omgaat vervullen de rol van een boel mensen die je in NL mist. Je familie, vrienden, collega's, klankbord. Dit deel je dus met een aantal families hier, waardoor een overkill aan contact op de loer ligt. Hiervoor moet je jezelf proberen te beschermen. Aan de andere kant heb je deze mensen ook keihard nodig om jezelf niet gek te laten maken en je verhaal kwijt te kunnen. Volgende week weer een nieuw verhaal. Groet, Marina