Is de winter begonnen?

Is het dan echt zover dat de winter is begonnen? Het heeft de afgelopen dagen verschrikkelijk hard geregend hier, echt niet normaal. Het is echt koud aan het worden en ik denk dat over een week of twee de eerste sneeuw al begint te vallen. De blaadjes zijn nog niet van de bomen, maar als de storm die vandaag over het eiland raast nog even aanhoud, zullen ook de bomen snel kaal zijn. Vandaag is het overigens een prachtige dag met strak blauwe lucht maar heel veel wind wat het koud maakt. Gisteren had ik een wat minder geslaagd begin van de dag. Eerst in de ochtend de auto naar de garage gebracht met Frank. Daarna zette Frank me af bij het SakhCentre waar ik even een uurtje koffie zou drinken om vervolgens naar de Isos Kliniek te gaan, want ik had een afspraak voor fysio i.v.m. m'n rug. Anyway, het stroomde van de regen, dus ik zo snel mogelijk naar binnen. Eenmaal binnen was de coffeecorner die normaal helemaal vol zit, compleet leeg. Ik loop er naar toe en zie dat ze alleen die dag, gisteren dus, de hele dag gesloten zijn. Waar moest ik blijven ruim een uur. Vervolgens ben ik maar naar het dichtst bijzijnde hotel gelopen (15 minuten) door de stromende regen en heb mezelf daar getrakteerd op een cappuchino. Na 3 kwartier, door de stromende regen terug (had nog steeds geen paraplu) om vervolgens drijfnat in de kliniek aan te komen. Was tot op het bot koud en dat is de hele dag zo gebleven. Reden van het sluiten van de coffeecorner, President Medvedev was in het SakhCentre en vandaar dat de coffeecorner gesloten was. Ik zeg: "slecht argument!".
Zal even het weekend doornemen wat erg leuk was. Vrijdagavond hadden we onze Dutch Cookie avond met als thema "de Middeleeuwen". Zeer gezellig, erg lekker gegeten en de geschiedenis een beetje opgehaald. Iedereen had een leuk verhaal bij haar gerecht, wat het zeer boeiend maakte. Zaterdagavond hadden we een Mardi grass feest, gemaskerd carnaval! Nou ja, heb wel een masker opgezet, maar voor de rest geloofde Frank en ik het wel. Geen polonaise aan het lijf. En zondag had ik als klap op de vuurpijl en bekende Zima Golf Tournement. Fantastisch, al heb ik me wel eens beter gevoeld na een zaterdag. We hadden schitterend weer en toen we op de afgesproken plaats aankwamen waren er al allerlei mensen aan het inslaan. Daar werd ik natuurlijk wel een beetje door geïmponeerd. Iedereen in golfoutfit, behalve ik. Ik geloof dat het een paar jaar geleden is geweest dat ik überhaupt een golfclub heb vastgehouden, laat staan op een driving range heb gestaan. En nu ik erover nadenk heb ik volgens mij nog nooit een baan of wedstrijd gelopen hahaha, maar overtuigd van mijn eigen kunnen toch inschrijven en meedoen. Vind dat altijd wel geestig. Charlotte vraagt altijd: "mam, heb je dat wel eens gedaan golfen, zaalvoetballen, squashen of welk andere nieuwe sport dan ook?" Ik moet dan meestal antwoorden: "nee schat, eigenlijk niet!", waarop zij dan terecht opmerkt: "waarom zeg je dan altijd dat je het wel kan, terwijl je het nog nooit hebt gedaan?". Ach ja, daar ga ik dan eens over nadenken en besef dan dat ik het heel leuk vind om nieuwe dingen uit te proberen, als ik denk dat ik het wel redelijk kan. Anyway, superleuk gespeeld de hele middag met rubberen golfballen, 1 club en tussen de huizen waren de holes uitgestippeld. Zo grappig, want af en toe werd er wel een dak, balkon of achterdeur geraakt. Aan het einde van de middag werden de prijzen uitgereikt en jawel, twee van de 4 prijzen in de wacht gesleept. De "neary", degene die op een vooraf bepaalde hole het dichtst bij de pin terecht komt en de "overall best lady" met het minst aantal slagen over de gehele baan! Mijn dag kon niet meer stuk, twee flessen champanski en twee bokalen verder ben ik op de bank geploft en in slaap gevallen. Was kapot na dit weekend.
Aankomend weekend gaan Frank en ik op stap. Ik met een aantal meiden/dames en Frank met een paar mannen. Waarschijnlijk gaan we elkaar 's avonds nog wel tegenkomen, maar dat zien we wel. Gewoon gezellig.......
Nog even een zeer aandoenlijk momentje van Duncan. Hij heeft voor het eerst zijn naam zelf geschreven, zonder dots, d.w.z. zonder dat ze de letters in puntjes hadden gezet. Hij was zo trots als een pauw, zo schattig. Zelf was ik helemaal ontroerd hierdoor. Dat zijn van die momenten die ik voor altijd in mijn geheugen heb gegrift, zijn snoetje, de tekening met zijn naam erboven. Fantastisch die kleine dingen in het leven die je doen smelten en waar het eigenlijk om gaat!
Kus, Marina

Sportverslaving of de kilo's?

Begint het dan echt zover te komen? Ik weet het niet hoor, maar het lijkt er wel op. Een sportverslaving. Nadat ik terug kwam van een paar Nederland ging ik op de weegschaal staan hier en de schrik sloeg me om het hart. In Nederland had ik ook al een aantal keer op dat vervelende ding gestaan, maar daar heb je nog altijd diverse excuses. Het is niet dezelfde weegschaal, dus het zal wel niet kloppen. Jetlag, ook al lag deze ver achter ons, maar het klinkt leuk. Maandelijkse periode waardoor je altijd minimaal 2 tot 3 kilo, in dit geval 4 kilo zwaarder bent dan normaal, ander eten, dus andere stofwisseling, dus een paar kilo zwaarder. Anyway, toen ik terugkwam in Rusland was er geen excuus meer te verzinnen. Ik zal het toch echt onder ogen moeten zien en die 4 kilo is er echt bijgekomen. Eigenlijk ook niet zo raar als je bedenkt hoeveel ik van de frikandellen speciaal heb genoten, kibbeling op de markt, broodjes shoarma en alle andere lekkernijen die er in Nederland wel te krijgen zijn en in Rusland niet. Dus ik heb besloten dat deze kilo's er per direct af gaan. Nu heb ik altijd al moeite gehad met balance. Bij mij is het alles of niets, zwart of wit of super enthousiast of compleet waardeloos. Zo ook met sporten! Heb de afgelopen drie weken de sportschool zo'n 12 x van binnen gezien, bezocht en gebruikt, ben weer aan het tennissen en squashen. Wat overigens veel leuker is dan die sportschool. Geef mij een bal en een racket en ik ren mezelf het leplazerus, maar zomaar op de loopband hardlopen vind ik echt vreselijk, maar ja, alles voor het goede doel. Je zou kunnen denken, Marina, je bent helemaal niet zwaar of dik, waarom dan zoveel gezeur over die kilo's. Nou, het is nl. zo dat ik een hele mooie rode jurk heb en die pas ik alleen maar als ik die overtollige kilo's weer kwijt ben, althans dan is denk prettiger om naar te kijken. Vanmorgen heb ik een uurtje les gehad in squashen van een malespouse. Denk dat ik een kilo al kwijt ben, my gosh. Hij liet me alle hoeken van de baan zien. Na afloop zei hij dat hij het heel leuk vond en of we volgende week weer zouden spelen. Ik dacht bij mezelf, of dit is heel brits, zeer polite zonder eerlijk te zijn dat hij weer wil squashen. Dus heb ik het voor de zekerheid nog maar een paar keer erna gevraagt of hij het echt echt echt leuk vond. Antwoord was ja, volgende week, zelfde tijd zelfde plaats. Je hoort hier meer van binnenkort! Ben alleen bang dat ik morgen niet meer kan lopen door de spierpijn in mijn billen. Daarnaast heb ik het weekend gemountainbiked op het kamp. Drie x het kamp rond en een halve hartaanval later stapte ik van de fiets en zakte zo door mijn benen. Voor het eerst in mijn leven heb ik ervaren hoe het is om echt verzuurde benen te hebben. Ze konden me niet meer dragen (en dit is niet door de overtollige kilo's). Maar goed, ben goed op weg. A.s. Zaterdag is gemaskerde feest waar ik graag mijn rode jurk aan wil, dus we moeten nog even aan de bak deze week. Misschien met wat corrigerend ondergoed kom ik een eind, maar niet doorvertellen hoor! A.s. vrijdagavond hebben we weer een gezellig Dutch Cookie avond met als thema "De Middeleeuwen", gezelligheid! Zondagmiddag speel ik het beroemde Zima Golftoernooi, dus we hebben weer een boel leuke dingen voor de boeg. En voor degene die geinteresseerd zijn, ik ben bezig alle weblogverhalen uit te gaan geven in boekvorm. Maar meer hierover als het wat verder vorm heeft gekregen. Ciao! X Marina

Back home!

Lieve mensen (voor degene die nog niet zijn afgehaakt), hier weer een bericht na ruim twee maanden vakantie. Kan natuurlijk vertellen over de vakantie maar die was minder geslaagt. Na dag twee is er nl. ingebroken in ons vakantieverblijf en al onze spullen zijn meegenomen. Handtas met hierin paspoorten (en visa), geld, sieraden, autosleutels, horloges etc. De vakantie hebben we voornamelijk doorgebracht in een tweede huurauto op weg naar het Nederlands Consulaat in Nice, het autoverhuurbedrijf in Cannes en het Russisch Consulaat in Marseille. Heel vervelend allemaal met veel regelwerk, Frank die niet rechtstreeks van Nice naar Moskou kon vliegen, dus vluchten moesten we omzetten en een hele boel ander regelwerk. Uiteindelijk zijn we allemaal weer veilig op ons honk geland en vind ik de rust terug die ik en wij nodig hadden. Overigens heb ik later in NL nog een erg gezellige tijd gehad met kamperen en een paar dagen Schiermonnikoog. Je hoort me ook niet klagen, maar de vakantie in Frankrijk hadden we ons gewoon iets anders voorgesteld, zacht uitgedrukt. Anyway, we zijn weer terug en iedereen is blij. Frank heeft voor zijn gevoel te lang alleen hier gezeten en de kinderen gingen hun vriendjes en vriendinnetjes missen. Vorige week is de school begonnen en we zijn nu aan de tweede week bezig. Charlotte in P5 en Duncan in de Nursery. Ondanks dat hij 4 is geworden op 9 sep. moet hij nog een jaartje in de Nursery. De peildatum ligt hier nl. op 1 sept. Vorige week is hij al wel begonnen met letters te leren en kwam hij zeer trots thuis dat hij de letter D had geleerd. Hij vertelde het zo: "dan zet je een streep, en daaraan een heeeeeeele dikke buik en dat is de D D D D". Zo schattig vind ik het om te horen hoe ze dat leren en Charlotte is minstens zo trots op Duncan als ik en vervolgens wordt hij weer overladen met kussen door z'n zus. Heerlijk om te zien. Het is zowieso erg leuk om te horen wat ze allemaal in NL oppikken voor woorden. Zo kwam Charlotte in de vakantie naar buiten gelopen en zei uit het niets tegen Frank: "He homo." Zich van geen kwaad bewust. Je kon me opvegen van het lachen. We hebben haar wel uitgelegt dat je dat soort dingen niet hoort te zeggen en hopelijk begrijpt ze het. Duncan zei vorige week: "Charlotte zit me niet te storen, ik kan met niet goed concentreren op de DS." Nou ja zeg, waar haalt hij het vandaan. Vorige week kreeg ik te horen toen hij beneden kwam: "Mama, wat maak je er een puinhoop van in de keuken". En dat terwijl ik alleen maar de snackboxen aan het vullen was. Vind het erg geestig wat ik zo af en toe hoor uit die kindermonden, af en toe ook shocking, maar zolang het onschuldig is, is het leuk. Charlotte is vandaag voor het eerst begonnen met russische zwemclub. Het is ook echt russisch, baantjes, baantjes en nog eens baantjes. Aan het eind mochten ze nog even lekker de sauna in, ook heel russisch trouwens! Afgelopen weekend hebben we met 22 pers. (11 kids en 11 volwassenen) gekampeerd. Zeer geslaagt en prachtig weer gehad. Ik heb zelden zo'n mooie sterrenhemel gezien als daar. 's Avonds bij het kampvuur lekker kletsen, grappen maken en borrelen, echt erg leuk. Okay, 1 nacht in een tent hoort er dan ook bij. De volgende ochtend sta je op, rits je de tent open en dan weet je waarom je in zo'n tent hebt geslapen op het strand. Het uitzicht op zee, de zon die opkomt, de rotspartijen die zo ruig en mooi van vorm zijn. Daar MOET je van genieten gewoon. Eerlijk toegegeven had ik niet alleen een beetje een houten kop, maar ook een houten kont, rug en lijf! Een groot gedeelte van de groep heeft nog in zee gezwommen, de zee van Ochotsk. Het was berekoud, maar echt die-heards geven daar niets om. Wel was het een enorme volksverhuizing, de auto tot de nok toe volgeladen voor 1 nachtje kamperen. Kinderen genoten, wij genoten, wat wil je nog meer. En nu is de week weer begonnen met veel leuke dingen in het vooruitzicht. Volgende week meer hierover. Zal nog even een paar foto's opladen van de vakantie. Gegroet en tot de volgende keer. Marina