Is de winter begonnen?

Is het dan echt zover dat de winter is begonnen? Het heeft de afgelopen dagen verschrikkelijk hard geregend hier, echt niet normaal. Het is echt koud aan het worden en ik denk dat over een week of twee de eerste sneeuw al begint te vallen. De blaadjes zijn nog niet van de bomen, maar als de storm die vandaag over het eiland raast nog even aanhoud, zullen ook de bomen snel kaal zijn. Vandaag is het overigens een prachtige dag met strak blauwe lucht maar heel veel wind wat het koud maakt. Gisteren had ik een wat minder geslaagd begin van de dag. Eerst in de ochtend de auto naar de garage gebracht met Frank. Daarna zette Frank me af bij het SakhCentre waar ik even een uurtje koffie zou drinken om vervolgens naar de Isos Kliniek te gaan, want ik had een afspraak voor fysio i.v.m. m'n rug. Anyway, het stroomde van de regen, dus ik zo snel mogelijk naar binnen. Eenmaal binnen was de coffeecorner die normaal helemaal vol zit, compleet leeg. Ik loop er naar toe en zie dat ze alleen die dag, gisteren dus, de hele dag gesloten zijn. Waar moest ik blijven ruim een uur. Vervolgens ben ik maar naar het dichtst bijzijnde hotel gelopen (15 minuten) door de stromende regen en heb mezelf daar getrakteerd op een cappuchino. Na 3 kwartier, door de stromende regen terug (had nog steeds geen paraplu) om vervolgens drijfnat in de kliniek aan te komen. Was tot op het bot koud en dat is de hele dag zo gebleven. Reden van het sluiten van de coffeecorner, President Medvedev was in het SakhCentre en vandaar dat de coffeecorner gesloten was. Ik zeg: "slecht argument!".
Zal even het weekend doornemen wat erg leuk was. Vrijdagavond hadden we onze Dutch Cookie avond met als thema "de Middeleeuwen". Zeer gezellig, erg lekker gegeten en de geschiedenis een beetje opgehaald. Iedereen had een leuk verhaal bij haar gerecht, wat het zeer boeiend maakte. Zaterdagavond hadden we een Mardi grass feest, gemaskerd carnaval! Nou ja, heb wel een masker opgezet, maar voor de rest geloofde Frank en ik het wel. Geen polonaise aan het lijf. En zondag had ik als klap op de vuurpijl en bekende Zima Golf Tournement. Fantastisch, al heb ik me wel eens beter gevoeld na een zaterdag. We hadden schitterend weer en toen we op de afgesproken plaats aankwamen waren er al allerlei mensen aan het inslaan. Daar werd ik natuurlijk wel een beetje door geïmponeerd. Iedereen in golfoutfit, behalve ik. Ik geloof dat het een paar jaar geleden is geweest dat ik überhaupt een golfclub heb vastgehouden, laat staan op een driving range heb gestaan. En nu ik erover nadenk heb ik volgens mij nog nooit een baan of wedstrijd gelopen hahaha, maar overtuigd van mijn eigen kunnen toch inschrijven en meedoen. Vind dat altijd wel geestig. Charlotte vraagt altijd: "mam, heb je dat wel eens gedaan golfen, zaalvoetballen, squashen of welk andere nieuwe sport dan ook?" Ik moet dan meestal antwoorden: "nee schat, eigenlijk niet!", waarop zij dan terecht opmerkt: "waarom zeg je dan altijd dat je het wel kan, terwijl je het nog nooit hebt gedaan?". Ach ja, daar ga ik dan eens over nadenken en besef dan dat ik het heel leuk vind om nieuwe dingen uit te proberen, als ik denk dat ik het wel redelijk kan. Anyway, superleuk gespeeld de hele middag met rubberen golfballen, 1 club en tussen de huizen waren de holes uitgestippeld. Zo grappig, want af en toe werd er wel een dak, balkon of achterdeur geraakt. Aan het einde van de middag werden de prijzen uitgereikt en jawel, twee van de 4 prijzen in de wacht gesleept. De "neary", degene die op een vooraf bepaalde hole het dichtst bij de pin terecht komt en de "overall best lady" met het minst aantal slagen over de gehele baan! Mijn dag kon niet meer stuk, twee flessen champanski en twee bokalen verder ben ik op de bank geploft en in slaap gevallen. Was kapot na dit weekend.
Aankomend weekend gaan Frank en ik op stap. Ik met een aantal meiden/dames en Frank met een paar mannen. Waarschijnlijk gaan we elkaar 's avonds nog wel tegenkomen, maar dat zien we wel. Gewoon gezellig.......
Nog even een zeer aandoenlijk momentje van Duncan. Hij heeft voor het eerst zijn naam zelf geschreven, zonder dots, d.w.z. zonder dat ze de letters in puntjes hadden gezet. Hij was zo trots als een pauw, zo schattig. Zelf was ik helemaal ontroerd hierdoor. Dat zijn van die momenten die ik voor altijd in mijn geheugen heb gegrift, zijn snoetje, de tekening met zijn naam erboven. Fantastisch die kleine dingen in het leven die je doen smelten en waar het eigenlijk om gaat!
Kus, Marina