maandag 2 maart 2009

Einde vakantie.

Hallo allemaal, het einde van de vakantie is weer gekomen en alles is weer normaal. De kinderen zijn gisteren weer naar school gegaan en ze hebben genoten. De vakantie was heerlijk, maar dit is ook wel weer lekker. Duncan vroeg elke dag in de vakantie of hij die dag wel naar school mocht en het feit dat de school gesloten was in de vakantie was moeilijk te bevatten voor hem. Charlotte heeft nog een "sleepover" gehad bij haar vriendin Ita. Gezellig maar laat uiteraard. Gisteren heeft Charlotte bij een klasgenootje gespeeld die op een ander kamp woont. Een amerikaans kamp Olympia genaamd. Dacht dat het in de buurt was, maar is ongeveer een half uur met de auto hier vandaan. Volgende keer moet ze maar bij ons komen spelen, stuk praktischer. Gisteravond ouderavond gehad en het gaat prima met Charlotte op school. Een jaar geleden sprak ze nog geen engels, was verlegen en durfde nauwelijks iets te zeggen en als je ziet waar ze nu is, ongelofelijk wat die kinderen dan oppakken en het is zo heerlijk om te zien dat ze zo goed in hun vel zitten. Gisteren ook geinformeerd naar vluchten naar Japan. Ik vroeg heel beleefd aan een baliejuf: Can you please inform me about flights to Japan? Kijkt me aan en zegt: So ? Eerste reactie is: Spreek ik Chinees of waarom doe je zo?. Tweede reactie is, oke, we zijn in Rusland even schakelen: Ik wil naar Japan met 4 personen op 7 april, kan dit? Dan snappen ze pas wat je wilt. Je moet heel direct vragen wat je precies wilt want anders kijken ze je aan als een botsauto! Vervolgens krijg je het antwoord. Wacht maar even, de manager komt er zo aan. Inmiddels heb ik wel geleerd dat even tussen de 2 minuten en 20 minuten kan duren, dus ben ik maar even koffie gaan halen want daar wachten is ook geen optie. Uiteindelijk stond ik met een minuut weer buiten, want er was nog genoeg ruimte in het vliegtuig dus wij moeten eerst beslissen wanneer we willen gaan, hoelang en wat we precies willen zien in Japan. Echt een enorme puzzel vind ik het. Leuk hoor, maar lastig, in een land wat je niet kent, zo enorm is, waar alles zo anders is, waar niet zoveel engels wordt gesproken buiten de hotels, dus wat ga je doen? Gelukkig zijn hier veel mensen die er zijn geweest en goede adviezen hebben. In ieder geval willen we een aantal dagen in Tokyo blijven, gaan we naar Disney o.a. We willen Kyoto, de voormalige hoofdstad van Japan, bekijken en dan blijven er nog een paar dagen over. Wellicht nog een stad bekijken, maar eigenlijk willen we ook nog een beetje bijtanken, dus dat laten we nog open.
Toen ik vanmorgen Charlotte naar school bracht hebben we een ongeluk gehad. Ik was achterop de slee gesprongen en wilde aan het eind van de weg een bocht maken, maar het was ijzig, dus de slee schoof rechtdoor. Tegen een stoeprand aan en we vlogen zo in een sneeuw/ijswal. Het stuur van de slee brak af en we zaten met ons hoofd in de sneeuw. Charlotte begon te huilen, van de pijn dacht ik, maar toen kwam het. De slee had ze van Sinterklaas gekregen en nu was hij stuk en Sinterklaas zal wel heel erg boos zijn dat ik zo'n duur kado stuk heb gemaakt. Godzijdank, de pijn viel mee. Gelukkig heb ik in de stad een nieuwe slee kunnen vinden in de kleur van haar skipak en kunnen we weer sleeen, alleen zullen we niet meer zo hard gaan als vanmorgen. Was zelf ook erg geschrokken. Aankomend weekend voor de tweede keer oefenen voor de playbackshow. We noemen onszelf al het Penny de Jager, showballet! Ziet er wel cool uit. Zou je in NL toch ook nooit aan denken om aan zoiets mee te doen he? Hier wel dus. Guys, tot de volgende keer maar weer. Groetjes en zal ook nog even een newsletter schrijven. Marina

Geen opmerkingen: