Yes, het is me gelukt! Dat ene stofje is er toch....

Wat is je gelukt? Nou ik heb vanmorgen 50 minuten achter elkaar hard gelopen. Sommige mensen weten het van mij (vooral mijn ouders) dat ik een verschrikkelijke hekel heb aan hardlopen. Zomaar hardlopen, zonder dat er een bal aan te pas komt, vind ik zo verschrikkelijk saai. Oke, aan het doorzettingsvermogen van mij schort het nogal eens dus echt een goede loper zal ik ook nooit worden. Sommige mensen krijgen ook een kick of een stofje in hun lichaam wordt aangemaakt dat ze er "verslaafd" aan raken, maar dat gevoel heb ik helaas nog nooit mogen ervaren. Vanmorgen naar de gym gegaan met ipod en loopschoenen en op de band gaan lopen. Helaas regent het anders is buiten lopen natuurlijk veel lekkerder. Moet wel eerlijk bekennen dat ik buiten na 20 minuten al compleet buiten adem ben met al die bergen die je op en af loopt. Wellicht als ik nu heel gestaag doorga hou ik daar ook nog eens die 50 minuten vol. Wishfull thinking. Eerlijk is eerlijk dat de koffie die ik daarna thuis dronk wel heel lekker smaakte, misschien toch stiekem dat ene stofje, wie weet. Daarna heel gezellig naar de garage gegaan om de banden te wisselen, de spikes eraf en de allweather banden er weer op. Vervolgens naar de supermarkt en de nodige boodschappen gedaan. Ik weet niet of het waar is, maar het lijkt erop dat er steeds meer "westerse" producten in de schappen liggen. Kijk, daar wordt bij mij nu een bepaald stofje voor aangemaakt. Het is eigenlijk te triest om te vermelden, maar als je lekkere dingen in de winkels ziet liggen die je al een tijd hebt gemist dan maakt je hart opeens een sprongetje. Dit is dan ook het gespreksonderwerp op school met de andere moeders tijdens het wachten op de kinderen. Zo gaat het dan: "hebben jullie gezien dat er bij Stolichny verse aardbeien zijn? Oh ja? Nou dan ga ik er vanmiddag direct heen. Weet je dat ze bij Magazine Adine (de eerste supermarkt) biefstuk hebben? Trouwens nu niet meer, want alles ligt bij mij in de vriezer. Oh, jammer. Nou ik heb trouwens de laatste aanmaaklimonade gepakt. Over een paar weken maar weer eens proberen. Een andere dame was helemaal blij omdat ze eindelijk amerikaanse pindakaas had gekocht. Daar wordt erg euforisch over gedaan. Ik moest laatst lachen, ik zat in de auto met een vriendin en binnen drie minuten hadden we het serieus over recepten van ontbijtkoeken. Na 10 minuten kwam ik niet meer bij van het lachen. Wie kon zich voorstellen dat Marina, een anti-keukenprinses, serieuze gesprekken kan voeren over recepten van peperkoeken, broden, quiches en andere zelfgemaakte dingen. Ik zei al tegen haar, als ik dit vertel aan iemand in NL gelooft echt niemand me. Alles heeft zijn positieve kanten zullen we maar zeggen. Deze week rustige week voor de kinderen want Charlotte heeft testweek op school. Volgende week is het een week vakantie waar we lekker van gaan genieten. Tot volgende week of de week erna! Groet, marina