Home sweet home

Gelukkig Nieuw Jaar voor degene die ik het nog niet heb gewenst. We zijn weer thuis van 3,5 week Nederland, wat gelijk heeft gestaan aan 3,5 week regen, grijze luchten en kou. Er zijn ook gelukkig positieve dingen te melden als dat het heerlijk was om weer onze familie, vrienden en bekenden te zien. De eerste week stond in het teken van de operatie van Charlotte. Het was erg spannend omdat het onder plaatselijke verdoving was en de operatie vond plaats aan haar mond. Charlotte die normaal altijd best een twijfelkont is wist in een keer iets heel zeker. Dat ze de operatie NIET zou ondergaan, en dat ongeveer 10 minuten voordat we werden opgeroepen. We hebben er gelukkig erg om moeten lachen (hoezo spanning eruit lachen) en daarna waren we aan de beurt. Mmmm, we....., was het maar we...... Ik zou zo graag in Charlotte haar plaats zijn gegaan zodat zij dit niet mee hoefde te maken. Achteraf is het erg meegevallen gelukkig. Een aantal hechtingen, drie dagen een 'botox' lip en een prachtige lach (maar die had ze al). Heerlijk bij opa en oma gelogeerd en verwend. Van het ontbijt over naar de koffie, lunch, shoppen en daarna alweer borrelen en avond eten. Goh, ik kan me vervelender dingen bedenken. Dagje in Noord Holland doorgebracht. Stukje cultuur met de kinderen gedaan. De afsluitdijk bezocht, op de afsluitdijk gelunched en in gesprek geraakt met iemand die er heel veel vanaf wist. De kinderen weten nu wie het heeft bedacht, waarom dit er is gekomen, dat er ook zeehonden in het IJsselmeer zwemmen en dat dit in 2012 de afsluitdijk 80 jaar bestaat. Heel erg interessant en de rest van de dag genoten van heel fijn gezelschap. Zeker voor herhaling vatbaar. Maakte me een beetje jaloers om weer lekker gesettled te zijn in Nederland, maar die tijd komt ook wel weer voor ons.

Gelukkig heeft Frank het net gehaald om voor kerst thuis te komen. Zat gezellig bij een vriendinnetje op de koffie en daar kwam het eerste smsje van Frank. Sneeuwstorm, waarschijnlijk vliegen ze niet......Nou ja, kans zit er natuurlijk in dat dat zou gebeuren. Frank heeft op de laatste vlucht gezeten en daarna is het vliegveld 3 dgn gesloten geweest. Zelf heb ik nog een dag met mijn lieve broer doorgebracht. Persoonlijk heb ik hier ongelofelijk van genoten omdat je allebei 'volwassen' bent geworden en op een compleet ander niveau met elkaar praat. We hebben Groningen herontdekt en dat bracht erg grappige momenten met zich mee. Lekker gelunched, gewandeld, gefietst en weer de kroeg in. Super leuk en voor herhaling vatbaar elk half jaar. We willen hier een traditie van gaan maken en we zijn goed op weg. Frank doet dit ook met zijn zus en zij genieten hier ook altijd enorm van. Heerlijk toch als je kunt zeggen dat je het gewoon fijn vindt om tijd met je broer of zus door te brengen. Voel me hierdoor een rijk mens. Afijn, heerlijke kerstdagen gehad en Oud en Nieuw bij onze lieve vrienden in Amersfoort doorgebracht. 's Nachts op straat gedanst met de buren met op bezoek de Koerdische familie. Een bijzonder tafereel, belly dancen en van dat 'gejodel' door de vrouwen en dat met oud en nieuw. Eerste week Januari in Heemstede doorgebracht en ook hier vrienden en familie bezocht. Met de kinderen bij Jampie geweest die in hun tuin in Aerdenhout/Vogelenzang een hele groep damherten hebben rondlopen. Dit was erg bijzonder om te zien en we waren zeer onder de indruk. In Heemstede een vriendinnetje bezocht die ik ongeveer 22 jaar niet heb gezien. Zeer bijzonder en erg gezellig moet ik zeggen, alsof de tijd heeft stil gestaan. De laatste dagen stonden in het teken van inpakken, laatste boodschappen doen en opladen voor de terugreis. De reis was okay. De eerste vlucht was tot Moskou waar we moesten overnachten. Beetje zwemmen, relaxen en wachten. Het tweede gedeelte was een drama. Hebben geen oog dichtgedaan vanwege de mensen om ons heen. Lawaai, irritatie, geen slaap en daar wordt Marina niet geheel vrolijk van. Kwam compleet gesloopt aan in Yuzhno en heb als een zombie rondgelopen. Aangekomen bij ons huis konden we het slot niet open krijgen want het was bevroren. Bij de buren maar even de warmte opgezocht totdat Frank het voor elkaar heeft gekregen om binnen te komen. Was nog nooit zo blij dat de avond in zicht kwam en dat we eindelijk naar bed konden. Duncan lag om 5 uur al te slapen, Charlotte en ik rond kwart over 6 en Frank heeft het tot 8 uur volgehouden. Wat is het toch weer fijn om in je eigen bed te liggen. Om twee uur 's nachts met de hele familie lekker wat gegeten en thee gedronken en vanmorgen redelijk uitgeslapen opgestaan. Gelukkig is het energieniveau weer op peil, dus tijd om de auto uit te graven. Wat ben ik blij met mijn russische autootje. Paar kuub sneeuw geschept, accu aangesloten, starten en lopen. Heb hem maar even in de zon gezet, zodat de overige paar kuub in de motorkap, op de auto en op de ramen ook kan smelten. Duncan is alweer bij een vriendje spelen, maar Charlotte is een beetje uit haar doen. Babbel de hamster is overleden, vriendinnetje vertrokken, wel nieuwe hamster maar dat is wennen. Ze is gewoon verdrietig om alles. Gaan zo maar even lekker een cake bakken met z'n tweetjes, even de zinnen verzetten. Er is zoveel sneeuw gevallen en dat is nog maar het begin van de winter. In ieder geval is het weer beter dan in Nederland. Hier stralend blauwe lucht, windstil en een heerlijke vrieskou. Het is even wennen, maar zelfs -22 voelt beter dan de regen in Nederland. Nu nog even de swing vinden voor het snowboarden deze week en de verjaardag van Charlotte voorbereiden. Kus en tot snel.