zondag 6 januari 2008

Weert, 6 januari 2008
Pffff, waar zijn we aan begonnen. Heb bijna een maand de weblog niet bijgehouden en dat was niet voor niets. Ook nu is het echt moeten, want ik heb al afhakers onder de lezers omdat ik zolang niets heb gemeld en dat kan natuurlijk niet.
Als je nu aan me vraagt: Hoe gaat het eigenlijk allemaal, nou dan kan ik verklappen dat we allemaal "kei kapot" zijn en de reis moet nog beginnen. Wat een gedoe allemaal en dan heb ik nog niet verteld van alle activiteiten die we in december hebben gehad. Laat ik daar even mee beginnen.
Charlotte heeft op 12 dec. jl. haar vervroegde verjaardagsfeestje gevierd met haar vriendjes en vriendinnen in Kinderpretland. Erg leuk allemaal en ook hier vielen de voorbereidingen mee. Moeders had alleen verschrikkelijke rugpijn en dat komt nu net even niet uit. Maar goed, kinderen fijn gespeeld, friet en pannekoeken gegeten en Charlotte had de middag van haar leven. Vervolgens hebben we op zaterdag 15 dec. zelf een afscheidsborrel gegeven wat enorm leuk was vonden we zelf, maar natuurlijk ook met de nodige voorbereiding. en toen een week later afscheid vieren op de school van charlotte met traktaties, kadootjes, afscheidsbriefjes en noem het maar. Je wilt ook voor de kinderen natuurlijk het leuk maken. Was ook echt leuk, beetje emotioneel, maar alles goed gegaan. Blij dat de kerstvakantie begon voor ons allen. Uiteraard de kerst gevierd met familie en vrienden. Oud op Nieuw zeggen ze hier in Weert (nog even een beetje limburgs) lekker thuis met de buren. De energie raakte inmiddels een beetje op, maar toen bleek het pas te beginnen. Boodschappen, nog meer boodschappen en nog meer boodschappen. Van vuilniszakken tot hydrocremes tot luierdoekjes en tot speelgoed.
In de garage kan ik inmiddels een winkel beginnen waar we ongeveer voor jaar spullen op voorraad hebben staan. Elke dag hebben we weer het gevoel toch nog een paar dingen extra te kopen, want je weet maar nooit.
In mijn hoofd is het inmiddels een redelijke chaos net als in huis. Tussendoor kwamen er nog wat belangstellenden voor het huis, dus huis opruimen (maar dat gaat niet als je op het punt staat te verhuizen met 2 kids naar het buitenland.) Gelukkig waren opa en oma er om de nodige aandacht aan de kinderen te besteden. Charlotte heeft met opa voor het eerst haar nieuwe schaatsen geprobeerd en Duncan kan inmiddels bijna met mes en vork eten omdat hij van oma alles zelf mocht doen. Fantastisch, zo kunnen we in Russia aankomen met die kids.
Thuis hebben we 4 verschillende ladingen klaar staan. Zeevracht, luchtvracht, opslag in NL en ongeveer een dozijn koffers en handbagage. Nee echt leuk hoor. A.s. woensdag komen de mannen inpakken, donderdag komen ze met een grote zeecontainer alles verhuizen en meenemen en vervolgens weten we nog steeds niet wanneer we zelf vertrekken. We hebben nog geen visumpapieren, tickets en data van vertrek. Inmiddels heb ik wel weer geleerd om zaken los te laten waar je geen invloed op hebt, want er zijn genoeg andere dingen waar je je druk om kan maken. We zien wel wanneer we daar aankomen. Het is toch koud daar en hier niet meer. De kinderen zijn superlief in alle chaos wat het allemaal wel makkelijker maakt. Ben benieuwd hoe het straks is in een half leeg huis. Nou ja het is net kamperen een weekje (hou ik toch al zo van, maar niet heus) We gaan lekker uit eten en het zal allemaal wel goed komen.
Frank heeft de laatste loodjes op het werk de aankomende week en nog een aantal niet onbelangrijke zaken bij het gemeentehuis te regelen. Maar gelukkig snappen ze daar ook wel dat het vernieuwen van je paspoort echt niet eerder kon, omdat je druk bent met andere dingen, dus zal ook dit wel op tijd goedkomen. Toch? We zullen er hoe dan ook wel komen daar in Rusland, maar dat je nu kan zeggen, goh wat een relaxte voorbereiding, nee niet echt. Gelukkig hoor ik al dat het bij andere mensen die deze stap hebben gezet niet anders is. Hopelijk gaat de pijn in mijn rug ook mee met de zeecontainer, dan houden we wat meer energie over voor andere dingen. Nou mensen, woensdag wordt de computer ingepakt en afgesloten dus mijn eerste bericht zal vanuit Rusland zijn en dat zal voornamelijk over het kamperen en de reis gaan. Hopelijk is het daar wat rustiger allemaal. Groetjes en tot ziens. Marina

Geen opmerkingen: