Weekend

Heerlijk genieten. Helaas niet uitgeslapen maar goed, dat is bekend voor de aankomende jaren met de kinderen nog klein. De rest van afgelopen week is prima verlopen. Dinsdagochtend voor het eerst naar de fitness geweest. Wat een spierpijn zeg, blijkbaar is het wel nodig. Woensdagavond is gelukkig de luchtpost aangekomen. Heerlijk leek wel een beetje pakjesavond. Natuurlijk heerlijk dat ons eigen senseo-apparaat erin zat. Gelukkig had ik ook een aantal pakken pads erin gestopt. Voor de kinderen zaten er lekkere dingen in en voor Frank gelukkig weer een pak drop. De hele avond hebben we lopen snaaien. De volgende keer als we zo iets zouden doen zou ik toch ook weer op een andere manier de luchtpost volstoppen. Veel minder kleding e.d. want daar hebben we toch genoeg van bij ons. Donderdagochtend kwam Anja weer dus nadat ik Charlotte naar school had gebracht weer naar de gym. Daarna met een hele gezellige dame van het camp boodschappen gedaan. Vrijdagochtend stond Charlotte op met heel veel vlinders in haar buik. Vandaag had ze haar assembly op school. Het ging over het Chinese nieuwe jaar en Charlotte was Rooster, Haan. Ze moest dit met een loud en clearly voice benoemen. Nou het is heel goed gegaan en de juf en wij zijn echt supertrots dat ze het überhaupt heeft gedurfd en heeft meegedaan. Vrijdagavond had ik met een aantal moeders met kinderen afgesproken om naar de Hub te gaan. De mannen zouden later komen. Het was erg gezellig, lekker biertje gedronken. Vandaag staat Frank zijn wekelijkse boodschappenuitje weer op het programma. Met de kindjes gaan we straks schaatsen, dus we doen het heerlijk rustig aan. Vanavond weer een dinertje ergens dus we komen de tijd wel door. Steeds meer mensen die ik spreek hadden hetzelfde idee als ik voordat ik hier aankwam. “Hoe kom je in hemelsnaam de tijd door als je niet kan werken”. Ik moet zeggen tot nu toe heb ik me geen moment verveeld en er is zoveel te doen dat je elk uur van de dag wel met een activiteit, clubje, groep mensen kan aansluiten.
Iedereen heeft zijn voorraad foto’s meegenomen om eindelijk eens in te plakken, net zoals ik, maar niemand heeft de foto’s nog ingeplakt. Zal ook eens even wat vertellen over de beveiliging. Als je het camp op wilt heb je een toegangspas nodig en ga je door een slagboom. Om het camp staat een groot hek waarlangs de beveiligingsmensen patrouilleren. Toen ik het voor het eerst zag dacht ik wat is dat voor een verdacht persoon die daar langs het hek loopt. Maar dat zijn volledig in het zwart geklede beveiligers. Als je met de bus weggaat of terug komt een dergelijk beveiliger de bus in om te checken of iedereen wel een pas heeft. Soms kunnen ze een beetje lachen, maar meestal kijken ze met een stalen gezicht dwars door je heen.
Zondagochtend ben ik gaan skiën, wat echt heerlijk was. Het was de grote berg, want we hebben er hier twee. Helaas deed de stoeltjeslift het nog niet, dus ga je met een hele lange sleeplift tussen de bossen door naar boven. We waren om 9.00 uur op de piste dus het was wel erg koud nog, maar goed wakker was je wel in een keer. Frank had lekker met de kinderen ontbeten en ’s middags zijn we naar de ijsglijbaan gegaan, die op het camp ligt. De kinderen, papa’s en mama’s schuiven hier op schotels, dozen, skipakken en wat dan ook naar beneden. Het is een soort rodelbaantje en razend populair om hier na schooltijd even langs te gaan. Maandag mocht Charlotte thuis blijven van school want ik had een afspraak gemaakt bij de clinique voor de kids voor de nodige inentingen. Nou Charlotte heeft twee prikken gehad en Duncan een. De clinique stond op stelten en dacht dat er een aardbeving was toen Charlotte haar prikken kreeg, eigenlijk voordat ze haar prikken kreeg. Een enorm gegil kwam er uit dat kleine fragiel ding. Toen het klaar was zei ze dat ze eigenlijk niets had gevoeld. Nou ja, goed om de volgende maand haar hieraan te herinneren. Vanavond geskyped met het thuisfront en dat werkt goed. Vandaag heeft het eigenlijk voor het eerst echt gesneeuwd, dus alle dames hier komen weer in beweging om de voorraden weer aan te vullen. Ik word daar toch enigszins nerveus van, aangezien wij nog niet echt veel voorraad hebben. Nou ja, het zal allemaal wel meevallen. We zien het allemaal wel en als we echt tekort komen weet ik in ieder geval dat de rest nog genoeg heeft om te lenen. Morgen weer een ochtendmeeting met de dames voor het optreden, om 8.30 uur in de gym en ’s middags een afspraak met iemand die meegaat naar de stad om foto’s te laten maken voor de verblijfsvergunning. Al met al, never a dull moment till now.