maandag 2 juni 2008

HET IS JUNI

Nog 4 weken!
Ja, ben toch stiekem nog steeds aan het aftellen. Het is hier trouwens allemaal weer prima hoor. Het weer werkt erg goed mee en voor de aankomende week hebben ze helderblauwe luchten voorspeld. Dat is toch wel heerlijk. Dan lig ik echt in mijn topje achter op het terras. Zalig uit de wind in de zon, de vogeltjes kwetteren er vrolijk op los, de planten schieten uit het gras en in het bos groeien de, ik noem ze maar olifantenoren, planten met hele grote bladeren zo hard dat je ze bijna ziet groeien. De vakantie van Charlotte is weer achter de rug en we gaan de laatste periode op school in. Ze gaat met groot gemak door naar het volgende leerjaar gelukkig dus wat dat aangaat mogen we blij zijn dat ze zich zo snel heeft aangepast aan haar nieuwe omgeving. Vrienden en vriendinnen genoeg van allerlei nationaliteiten. Over drie weken doet ze zelfs mee met de miniplaybackshow als Barbiegirl. Samen met nog twee vriendinnetjes en twee vriendjes zijn ze flink aan het oefenen. Heel leuk om te zien hoe serieus ze dit nemen. Duncan is een lekker schoffie. In de ochtend is hij nog redelijk schoon, maar tegen de middag ziet hij er al redelijk smoezelig uit en ’s avonds is een bad geen overbodige luxe bij hem. Zwarte handen, nagels en een vieze toet. Zijn kleding gaat LinĂ©a recta de wasmand in. Heerlijk, de hele dag rondscharrelen, stokken zoeken en daarmee in het gras spelen of tussen de planten zoeken. Af en toe een vogel achterna lopen, de heuvel af rennen en tot stilstand komen tussen de struiken. Een aantal dagen geleden had (nog steeds) hij zijn handen helemaal vol met splinters of doornen. Ze zitten onderhuids en ik kan ze er niet uitkrijgen. Hij heeft er gelukkig niet zichtbaar last van, dus ik houd het in de gaten maar doe er niets aan. In een bakje met waspoeder tegen ontstekingen is het enige. Afgelopen zaterdag hebben we een hele gezellige dag achter de rug. Met nog drie andere families en alle kinderen zijn we naar Picknickvalley gereden. Een schitterende natuur met her en der een geschikte natuurlijke bbqplaats. Wij hebben een prachtige plaats uitgezocht na een uur in de auto te hebben gezeten en door de middle of no where te rijden. Aan een snel stromende beek met wat bomen en aan de andere kant bos. Ik was natuurlijk wel weer heel alert op beren, maar gelukkig geen beer gezien. We hadden allemaal wat lekkers gemaakt en de koelkast leeggehaald. BBQ achterin gegooid en heerlijk zitten bbq’en. De kinderen bij de beek gespeeld, gevoetbald en zich vermaakt met heksensoep en andere lekkernijen. Na een uur of 4 hebben we de zaak opgebroken en we zouden via de andere kant van de berg ons kamp ook kunnen bereiken. Iemand had een GPS bij zich en hierop konden we onze locatie vaststellen. Goed wij zouden allemaal de bergweg gaan nemen zonder dat we eigenlijk wisten wat we tegen zouden komen. Nou, dat was niet misselijk. Gelukkig reden we allemaal in een 4x4, al hadden wij veruit de kleinste en als enige een Russische 4x4. Achteraf heeft deze het prima gedaan en eigenlijk geen centje pijn met het terrein waarop we reden. Allereerst rij je op paden tussen de bergen, hobbelig, enorme plassen zonder dat je weet hoe diep ze zijn en wat er nog onder water ligt. Dus voorop reden deden we maar niet. Vervolgens moesten we de snelstromende beek oversteken om onze weg te kunnen vervolgen. Dubben, dus als eerste de landcruiser. Als die het niet zou redden deze wij het ook niet. Je hebt wel twee kinderen achter in de auto. Achteraf was dit een eitje en eigenlijk heel leuk om te doen. Charlotte vond het geweldig. Veel spannender dan een ritje in de achtbaan vond ze. We kwamen bruggetjes van palen tegen die vervaarlijk inzakte en greppels die we enigszins probeerde te prepareren. Uiteindelijk na regelmatig de GPS te hebben geraadpleegd kwamen we boven aan de berg tot stilstand. De weg hield op en we konden echt niet verder. Inmiddels was het over 6 uur in de avond en je wilt niet de nacht daar doorbrengen. Kamperen en bbq’en is tot daar aan toe, maar je kunt doorslaan. Goed alle auto’s gedraaid en dezelfde weg weer terug naar beneden. Ging wel een stuk sneller, helemaal als je weet wat je allemaal tegenkomt. Frank zei al, denk dat ik in NL ook een 4x4 ga rijden, hij kreeg er echt lol in. Al met al een zeer geslaagde en avontuurlijke dag. Zeker voor herhaling vatbaar.
Zondag hadden we de courtbbg gepland omdat het zo lekker weer was. Er wonen echt heel gezellige mensen op ons court dus dit is altijd leuk. Om 16.00 uur begonnen, om 20.00 uur de kinderen in bed gelegd en om 23.00 uur de zaak opgeruimd. Inmiddels was het van 19 graden naar 4 graden gezakt, dus frisjes was het wel. Aankomende week veel dingen op de agenda. Een verplichte veiligheidscursus voor alle Zima-residents, verjaardagen, boodschappen, concertavond, workshop voor voormalige werkende vrouwen en nu housewifes in hun nieuwe rol (kan best nuttig zijn voor mij), en natuurlijk de wekelijkse wandeling, coffeemorning en andere bezigheden. Voorbereidingen treffen voor NL, zoals het bij elkaar zoeken van papieren voor consultatieburo etc. foto’s op cdrom zetten en nog veel meer. Bedankt voor jullie leuke mail allemaal en het is elke dag een feestje om de computer op te starten en dan te zien dat er weer een aantal “brieven” bij zitten. Tot volgende week!!! Groetjes, Marina

1 opmerking:

Esther Heymans zei

Jeetje meid, wie had dat gedacht, jij in Rusland!!!
Ik belde gister na 2 jaar nog eens met ING REF en Brigitte stuurde me je weblog door. Super zeg! Bevalt het allemaal? Lijkt me best eng zo ver weg van je thuisland en dan met de kids daar gaan wonen....

Ik heb ook nog wat nieuws: ik ben zwanger! 4 maanden nu!
Werk nog steeds voor m'n pa, dus zit ook veel in het buitenland. Maar ik ben toch blij dat ik elke week terug naar huis mag hoor.

Nou, veel plezier & succes daar!

Groeten,

Esther Heymans