Afscheid nemen is soms heel vervelend.

Deze weken staan in het teken van afscheid nemen van een heleboel mensen. Bij veel mensen is het een kwestie van met een lach op je gezicht heel veel succes, plezier en sterkte wensen op hun nieuwe posting en hier achteraan roep je nog: "hele fijne vakantie en geniet ervan!", twee minuten later ben je met je gedachten ergens anders en denk je aan je eigen vakantie die komen gaat en wat er deze week nog allemaal moet gebeuren. Maar bij sommige mensen die het kamp gaan verlaten gaat het gevoel toch een stuk dieper. Vorig jaar heb ik afscheid genomen van mijn overbuuf. Ik was echt heel verdrietig want het was mijn grote steun en toeverlaat. Ik was natuurlijk net nieuw, eerste posting, geen ervaring op een kampleven en zij loodste mij hier doorheen door een luisterend oor te zijn, af en toe een knuffel en soms een schop onder mijn kont. Toen ze weg ging dacht ik dat ik heel eenzaam zou zijn, maar dat valt gelukkig erg mee. Je zoekt deze dingen die zij mij gaf dus ook weer bij anderen. Oke, het is niet een persoon die dit vervangt maar een aantal anderen die er voor je zijn op het moment dat je ze nodig hebt. De aankomende periode gaan er dus ook een paar mensen weg die een stukje van het geheel voor mij vormde en dat is absoluut niet leuk. Een brits stel mensen, zo gek als een deur, maar heel dierbaar geworden, omdat we hier verschrikkelijk veel lol mee konden hebben. Ben er, nu nog, van overtuigd dat we elkaar nog eens gaan opzoeken. Goed afgelopen weekend hadden we een afscheidsetentje met hun en vrienden van hun bij ons thuis. Heel gezellig, best emotioneel en vooral de rest heeft er de vorige dag nog van kunnen "genieten". Afgelopen vrijdag hebben we weer een gezellige Cookie-avond gehad waarbij het eten in het teken van citrus stond. Ik mocht het apperitief verzorgen dus startte we met een vodka-lime cocktail met jus d'orange en champanski. Er waren erg leuke en creatieve gerechten op tafel getoverd en deze avonden zijn ook erg speciaal geworden. Met acht dames aan tafel heb je ook weer compleet andere gesprekken dan wanneer er mannen bij zijn. Aankomende donderdag verzorg ik een afscheidskoffie van een NL dame die ook vertrekt. Moeten we nog voor gaan bakken deze week. Vrijdag, op mijn eigen verjaardag, mag Duncan voor het eerst naar de "Big boy school". Een ochtendje proberen. Heel spannend allemaal. Zaterdag a.s. het afscheid van de NL juf van school met een Nederlandse sportdag met alle papa's, mama's, broertjes en zusjes. Aanstaande zondag een familie hockeytoernooi met de hockeyende kinderen en hun families ter ere van het einde van het seizoen en het afscheid van de trainer. Daarna ga ik mij echt voorbereiden op de vakantie want anders vergeet ik weer de helft! En nu is het tijd voor een kopje koffie en de digitale versie van de Telegraaf. Cheers, cheers, Marina