Koninginnedag/nag

Dinsdag 29 april. Een dag voor Koninginnedag……
Ben ik toch zomaar een dag later dan gepland weer actief op de blog. Had gisteren ook niet moeten schrijven, want dan was het toch niet echt een leuk verhaal geworden. Had het gisteren een beetje gehad. We (Dutch Committee) zijn heel druk met de organisatie en de fine-tuning voor het feest. Er komen op het laatst nog zoveel dingen bij en op ons af. Ik ben de enige in het Committee die niet werkt, dus het is heel makkelijk om te vragen of ik dingen wil overnemen. Nou gisteren had ik dat beter niet kunnen doen. Wat een toestand. Het ging als volgt. De producten die we hebben besteld uit NL kwamen met de diplomatieke post mee van de ambassadeur. De producten waren samen met de producten die voor de receptie bestemd zijn naar een hotel gebracht waar de receptie plaats zal vinden. Iedereen had het druk op het werk dus Marina zou die producten wel even gaan halen. 200 haringen, 22 dozen bitterballen en 18 pakken poffertjes mix. Bij de receptie van het hotel waren ze allervriendelijkst alleen de keuken was nog niet open. 9.30 uur???? Goed ik moest wachten tot 10.00 uur dus heb een kopje koffie gedronken in de ontbijtruimte. Alle tafels waren leeg, personeelsbezetting op afgestemd, dus ik zat daar dus, alleen met Duncan en er stonden een kok in outfit. (maar nog steeds waren alle tafels leeg). Duncan kreeg een yoghurtje geserveerd en een snoepje. Ik voelde me toch redelijk ongemakkelijk en was blij dat het 10.00 uur was. Tot nu toe ging het allemaal nog goed. Ik werd naar achteren geleid en mocht in een kantoortje wachten. Na wat telefoontjes en uitleg werden de producten uit de vriezer gehaald en de manager was super behulpzaam en servicegericht. Nadat we de spullen hadden geteld en uitgezocht wat voor ons bestemd was hebben we alles in de auto geladen. Kwam ik thuis, kreeg ik een telefoontje van iemand (zal geen naam en toenaam noemen, maar iemand die goed geïnformeerd is) met het volgende bericht. De manager (die zo vriendelijk was) was op staande voet ontslagen omdat hij mij zomaar zonder iemand hiervan op de hoogte te stellen (waarschijnlijk zijn manager) de producten meegegeven. Je kunt het je niet voorstellen hoe dat hier gaat. Nou toen ik dat hoorde sprongen de tranen me in de ogen. Dit gaat je voorstellingsvermogen echt te boven en dit heeft zo niets te maken met hoe wij met zaken omgaan. Dit is het grote cultuurverschil. Wij, assertief, proactief, instelling van: dat regelen we wel even etc. en Zij, reactief, wachten tot je orders krijgt, geen beslissing durven nemen en wachten tot je baas akkoord heeft gegeven. Maar die moet weer wachten op zijn baas, uiteindelijk wordt er geen beslissing genomen. Ja zeggen uit beleefdheid, maar eigenlijk nee bedoelen, maar dat niet durven zeggen. Och wat had ik het te doen met die vriendelijke manager. Oké, een tekort aan personeel hebben ze niet direct gezien de bezetting, maar diep triest is het wel. Pure macht, hiërarchie en misbruik maken van je positie, daar zijn ze hier sterk in. En dat is nu net het geen waar ik zo allergisch voor ben. Mensen die zichzelf zo belangrijk vinden. Ik was net zo blij dat alles zo geruisloos was gegaan en zo vriendelijk.
Nou ja, je kunt je voorstellen dat mijn dag echt naar de knoppen was en we wagen er nog een mailtje aan, maar terugdraaien kunnen we de situatie waarschijnlijk toch niet meer. Vandaag gaat het allemaal beter. Morgen is Anja ook nog jarig, ze wordt dertig, dus dubbel feest. Ik heb gezegd dat ze maar een paar nanny’s moet uitnodigen hier voor de koffie. Charlotte moet haar cadeau nog afmaken en voor Duncan zullen we ook wat inpakken. Daarnaast krijgt ze gewoon geld, want daar hebben ze toch het meeste aan. Ik vroeg aan iemand hier hoe de mensen kunnen leven en rondkomen omdat het zo duur is. Het antwoord was: “de mensen leven hier niet, ze overleven hier”. Dat kwam toch wel hard aan, want het was de spijker op zijn kop. Nou ja, we koesteren Anja en hopen dat ze ergens nog een paar uur kan schoonmaken extra. Na het feest zal ik uitgebreid verslag doen. Veel mensen komen verkleed maar daar heb ik niet zoveel mee. Ik heb alleen een sjerp om met de tekst: MIS HOLLAND. Ik vond het zo leuk gevonden van mezelf dat ik verder geen toeters en bellen doe.
Dag dikkie dik, tot de volgende keer!!!!!