Trip naar Nevelsk!

Zeeleeuwen? Ja dat lijkt me wel wat. Afgelopen week hebben we weer erg leuke dingen ondernomen. Charlotte en Frank waren donderdag en vrijdag vrij i.v.m. de russische nationale "independence day" De dag dat Rusland geen USSR meer was. Eerst woensdagmiddag een lunch gehad bij mijn overbuuf, een beetje mijn steun en toeverlaat hier op Zima. Neemt een beetje de rol van mijn moeder over, nu ik haar niet in levende lijven kan zien en met haar kan praten. Heb ik blijkbaar toch behoefte aan. Ze was jarig en dat moest gevierd worden met een lunch. Schitterend mens, enorm vrolijk, super sportief, gezellig, dus daar wilde we graag wat voor doen.
Dinsdagmiddag heb ik de hele middag gehaktballen staan draaien voor de lunch van woensdag. Het is gebruikelijk hier, dat als je iets organiseerd dat je aan een aantal mensen vraagt iets te maken en mee te nemen, zodat je niet zelf 4 dagen in de keuken staat. Charlotte had een hele schattige tekening gemaakt voor haar op school, was erg aandoenlijk. Een tekening van de hond van de buuf. Donderdag weer oefenen voor de miniplayback wat heel goed ging. Frank moest vrijdag toch nog werken, dus ben ik met de kids meegegaan op daytrip. We zijn met 8 auto's gaan rijden naar Nevelsk. Hier is vorig jaar een zware aardbeving geweest wat een groot deel van het dorp heeft verwoest. Nevelsk staat erom bekend dat hier veel zeeleeuwen uitrusten op doortocht. Er ligt een rots voor de kust die tot vorig jaar nog helemaal vol lag met honderden zeeleeuwen. Door de aardbeving is die rots omhoog gekomen en aan het vast land komen te liggen met als gevolg dat mensen ook op de rots kunnen komen. Goed, we hadden de rots gevonden en zagen op de punt een grote zeeleeuw liggen. Gelukkig maar dat we er een zagen want veel andere dingen waren er niet te zien. De tocht naar Nevels, 40 km over onverharde wegen, is overigens schitterend. Bergen, wouden, schitterende planten, leuke datsja's (buitenhuisjes met moestuintjes). Van de zeeleeuw een paar foto's gemaakt en promt dook hij daarna de zee in. Met z'n allen geluncht en daarna onze trip weer aanvaard naar Gomsk. Een stad, ongeveer 30 km ten Noorden van Nevelsk, waar je via een kustweg (ook alleen maar stof en zand) naar toe rijdt. Prachtig gezicht op de zee, de wrakken die daar voor de kust liggen, loslopende koeien, piepkleine dorpjes en vissers. Gomsk had wel een gezelligere uitstraling dan Nevelsk. Er is een grote haven en het is de toegangspoort voor suppliers van SEIC, het bedrijf waar Frank voor werkt. Vanaf Gomsk waren de wegen ook prima richting Yuzhno. (heeft SEIC aangelegt om zo de infrastructuur een boost te geven) Niet dat de rest volgt, maar toch beter dan niets. De kinderen hebben zich uitstekend gedragen, want het is natuurlijk niet niks om de hele dag in de auto te zitten. Een dag eerder hebben andere mensen van Zima deze tocht gemaakt en hebben in een rivier een beer zien vissen. Op een viaduct zijn ze gaan kijken en zagen de beer onder hen doorlopen en hebben prachtige foto's gemaakt. Waar maak je dat nog mee dat je in het wild een beer ziet vissen. Nou hier dus. Er leven ongeveer 5000 beren op het eiland en steeds vaker hoor je dat mensen de beren zien. Vind het spannend en erg eng ook. Vorige week was er een bericht dat vlakbij Yuzhno een vrouw en een man naar het bos waren gegaan. De vrouw had haar man gezegt even wat bessen te gaan plukken. Ze kwam maar niet terug uit het bos en toen de man ging kijken, vond hij alleen nog maar een lichaam in stukken. Dat wil liever niet meemaken. Dus een advies, geen bessen plukken alleen. Op de terugweg zijn we gestopt bij een shasliektentje waar we heerlijke pork en ckicken hebben gegeten. De kinderen waren roetzwart toen we thuiskwamen, maar we hebben een erg leuke dag gehad. Zaterdagavond nog een stel te eten gehad en zondag was het uitrusten geblazen. Op vaderdag hebben we heerlijk in het ochtendzonnetje ontbeten en voor de rest niet veel gedaan. Vanmorgen ben ik naar de kliniek geweest voor een medical check. Bloed gegeven, een x-ray gemaakt, dus nu maar hopen dat ik door de APK kom. Morgenochtend weer hiken en voor de rest probeer ik me te gaan voorbereiden op 8 weken NL. Zalig, nog anderhalve week en dan zitten we in het vliegtuig. Zal volgende week nog even schrijven en vertellen hoe het Charlotte is vergaan bij haar eerste echte optreden. De jurkjes zijn bijna klaar, de pasjes zitten er bijna in dus echt mis kan het niet gaan. Zal wel heel spannend zijn voor haar. Nou ja, eerste keer is altijd eng.
Wordt vervolgt. Groeten en ik zal nog wat foto's downloaden. Zee, rots en....... goed kijken, een zeeleeuw!