Indian Summer!

Jaaaaa, daar zijn we weer. Heb weer een aantal dingen met jullie te delen. Ben dit bericht aan het typen terwijl op de achtergrond het BRT-nieuws aanstaat. Dat is het Belgische journaal wat ongeveer 5 x per dag de ether in wordt geslingerd. Je wordt er helemaal gek van, dat taaltje en de zeer oninteressante berichten uit de meest kleine gehuchten van Vlaanderen. "Het is moeilijk om vanavond Brussel uit te geraken vanwege problemen met een zware avondspits", hmm. Wat wel grappig is om naar te kijken is het programma Blokken. Ook Belgisch, maar de presentator is wel geestig, af en toe zeer onfatsoenlijk wat dan weer grappig is om naar te kijken. Wat een drama is, is het Belgische FC de Kampioenen. Je hebt nog nooit zoiets vreselijks gezien. Al met al kijken we hier eigenlijk vrij weinig tv. Alleen 1vandaag zien we wel eens en DWDD als we dit zolang kunnen volhouden. Afijn, even afgelopen week doornemen. Afgelopen vrijdag heb ik een koffiemorgen georganiseerd voor alle moeders uit Duncan zijn klas. Ik ben dit jaar klassenmoeder van de Nursery, en daar horen ook koffiemorgens bij. Dit doe je aan het begin van het schooljaar, wanneer er nieuwe kinderen in de klas komen om de moeders welkom te heten en je regelt de kado's voor de teachers. Nou ja, het was een bijzondere bijeenkomst zullen we maar zeggen. Binnen 10 minuten werd ik "geattacked" hoe de procedure was om klassenmoeder te worden, want er waren nl. nog meer moeders die deze rol wilden vervullen. Nou ja, volgend jaar dan maar heb ik gezegt. Ik wist niet wat me overkwam. Dit was het laatste wat ik had verwacht eigenlijk. Afgelopen donderdag ben ik weer voor het eerst naar Art-class geweest en heb getracht mijn oerlelijke schilderij af te maken. Dat is helaas niet gelukt, dus moet ik volgende week nog tegen dat stomme ding aankijken. Ben er helemaal niet tevreden mee. Maar goed ik zal er wel van leren. Zaterdagochtend had ik dan eindelijk het kinderfeestje van Duncan gehouden. 5 jongens van 4 jaar kwamen hier taart eten, spelen, schat zoeken, voetballen en als afsluiting had ik als lunch voor iedereen pannekoeken. Ik wist niet dat jongens van deze leeftijd niet communiceren met woorden maar met geluid. Pieuw, poef, oef, aachhhhhhhhhh, tssjsjjjuuush, en nog veel meer van dit soort kreten vlogen er door de kamer. Frank is ongeveer 88 keer doodgeschoten. Het testosterongehalte steeg met de minuut en ik moet zeggen dat ik om half 12 de klok wel vooruit kon kijken. Blij dat het 12 uur was en alle killers werden opgehaald. 's Avonds hebben we een etentje gehad bij een Japans restaurant in de stad, Bamboo. Het was zo komisch weer. We kwamen binnen op de 10e verdieping, waarbij we te horen kregen dat we onze jassen op de 1ste verdieping moesten inleveren. Okay onhandig maar te doen. Vervolgens wilden we Japans Tapiyaki eten (op de plaat), maar wat denk je? Nee dat kon niet want ze hadden geen kok hahaha. We keken elkaar aan en dachten dat we in de maling werden genomen. Okay, 20 minuten later kwam de russische serveerster vertellen dat het toch eigenlijk wel kon, als we maar van te voren onze keuzegerecht door wilde geven. Prima, we hebben heerlijk gegeten, alleen kreeg ik helemaal de slappe lach, want mijn tafelgenoot doopte zijn stukje vlees in een verkeerde saus (er stonden er 5 voor ons) en werd terecht gewezen door de serveester dat dit toch echt niet goed was en niet kon. Fantastisch, waar hoor je tegenwoordig nog in een restaurant dat je iets verkeerd doet. Zo grappig gewoon. Zondag zijn we op trip geweest naar de 'Mudvulcanoes'. Wim is met me meegeweest want Frank moest werken. Eindelijk mocht ik weer eens rijden en het was een supergave trip. Door het bos, modder en zeer moeilijk begaanbare wegen en paden. De auto voor me, we waren met 5 auto's) kwam regelmatig met twee wielen los van de grond en het koste toch enigszins moeite om boven te komen. De kinderen hebben genoten van de trip en ik ben erg blij dat we dit eindelijk eens hebben gezien. Super blij met onze auto, een driedeurs Nissan Safari, al moest ik wel maandag met die bak naar de carwash want het was te erg. We hadden de modder halverwege de portieren zitten, de takken in de wielkasten en we zijn een paar krassen rijker. Nou ja, daar zeur je niet over als je 4x4 rijdt toch? Superleuk gewoon, helemaal als je dan nog een compliment van je medereizigers krijgt dat je als vrouw erg goed rijd. Anyway, we zijn weer begonnen aan een nieuwe week met weer wat squashafspraken, donderdag dat stomme schilderij afmaken en vrijdagavond heeft Charlotte hier een sleep-over georganiseerd met 4 meiden. Dat zal wat worden. Gelukkig is het pas dinsdag en hebben we nog even. Tot de volgende week. X Marina