First snow!!

Hey allemaal, de eerste sneeuw is gevallen. En niet zo maar een beetje, nee echt ik denk zeker 15 cm sneeuw. Op 26 oktober werden we wakker in de ochtend en Zima-world was wit geschilderd. Prachtig om te zien, al hadden we direct last van ochtendstress. Als de kinderen de sneeuwpakken aan moeten trekken, mutsen op, handschoenen aan en niet te vergeten de sneeuwboots, dan moeten we zeker 10 minuten eerder beginnen met het klaarmaken om naar school te gaan. Het is allemaal gelukt op tijd, al moest ik wel tegen de kinderen zeggen dat de sleetjes nog maar even in de garage bleven staan omdat we de 'short-cut' gingen nemen. Een weg tussen de huizen door en dat leek me nog niet handig met de slee. Wel grappig om te zien dat de mensen die hier nog geen winter hebben meegemaakt, direct die middag aan het sleeen waren en helemaal verheugd waren met dit beetje sneeuw. Ik dacht, wacht maar, er komt nog ongeveer 2,5 meter bij. Een aantal dagen later, nu 1 november, is de sneeuw alweer verdwenen. De temperatuur is overdag te hoog en we wachten op de volgende lading. Anderhalve week geleden hebben we natuurlijk ook Halloween gevierd op school. Leuk georganiseerd, maar het is niet mijn feest. Hou niet van heksen, spinnen, spoken en skaletten (zoals Charlotte ze noemt). Merk dat mijn kinderen er ook minder mee hebben. Charlotte wilde niet lelijk verkleed, dus dat was moeilijk met Halloween. Uiteindelijk is ze als Cruella de Ville gegaan. Ook mooi! Gelukkig had Duncan nog een Spiderman-pak wat hij bij elke dress-up gelegenheid graag aantrekt, dus die was snel klaar. Toen het tijd was voor trick or treat was hij zo moe dat hij met zijn geschminkte gezichtje heerlijk in slaap is gevallen. Halloween was ook het weekend waar Ingrid en Roger zijn vertrokken. Erg spijtig en we zullen ze als familie zeker missen. Frank kende Roger al meer dan 25 jaar en door hun zijn we eigelijk op Sakhalin terecht gekomen. Nou ja, het is part of the deal, nieuwe mensen leren kennen en afscheid nemen van bekenden en vrienden.
Nog even iets om te vermelden waar ik weer stom versteld van stond deze week. Ik reed op de doorgaande weg naar de stad. Even voor je zien, een vierbaansweg met om de kilometer stoplichten. Op deze vierbaansweg stond tussen twee stoplichten in, op de middenbaan een auto (okay het was een oude auto) op een krik en zat er iemand op z'n hurken (op de dubbel doorgetrokken streep) zijn band te verwisselen. Zonder dat er een gevaren driehoek stond of iets wat leek op een afzetting. ONGELOFELIJK gewoon dat dit kan. Toen ik er langs reed en de man door de zoveelste auto op een haar na werd geraakt, kreeg ik het gevoel dat hij het erom deed. Laat ik het zo zeggen, het zal mij verbaasd hebben als hij die avond ongeschonden thuis is gekomen. Dat kan haast niet, ze rijden hier als gekken en zijn alleen maar aan het van links naar rechts rijden, sms-en en bellen of roken achter het stuur. Vervolgens had ik getankt en wilde ik de weg naar huis vervolgen en kon ik ternauwernood een gat in de weg ontwijken wat zeker een meter lang was en een halve meter diep. Gelukkig zag ik het op tijd, maar anders had ik terug naar de garage kunnen gaan om een paar nieuwe banden erop te laten zetten. Ook zonder afzetting of hekje. Idioot gewoonweg. Wat dat aangaat is het makkelijker rijden als er sneeuw ligt, want dat is alles egaal, wel spekglad, of beacon slippery, zoals wij hier zeggen. Maar je hebt geen last van gaten, kuilen etc. Moet nog even iets schattigs vertellen over Duncan. Ik vroeg hem laatst hoe het was in de klas en Duncan begon te klagen over een jongetje bij hem in de klas. Ik vroeg waarom hij dit geen leuk jongetje vond en dit is wat hij zei: "dat jongetje luistert nooit naar Miss Kathy, want he always has his ears switched off". Ik vond het zo lief van mijn kleine grote jongen. Vandaag is een memorabele dag: Frans, de vader van Frank, is nl. jarig en heeft de respectabele leeftijd van 70 jaar bereikt. Gefeliciteerd al is het jammer dat we er niet bij kunnen zijn. Zijn de weken weer aan het aftellen naar December en zullen elkaar dan weer gaan zien. Vinden het erg fijn om kerst in NL te vieren. Tot de volgende keer! Cheers cheers, Marina